2 λεπτά ανάγνωσης.
Δεν κόβω και φλέβα για Judas Priest. Αλλά αυτό το 48 χρόνια πριν, με έβαλε σε σκέψεις. Το 1976 κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ των Βρετανών Judas Priest το οποίο και μόλις διαπίστωσα ότι απέχει απο το 2000 όσο και το 2024!
Ο δίσκος αποτελεί ξεκάθαρη βελτίωση απο τον πρώτο δίσκο “Rocka Rolla” και αλήθεια δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον πρωτοδισκάκια να λέει το αντίθετο. Παρόλο που τα blues και η ψυχεδέλεια ήταν ακόμα μέρος του ήχου τους, το Sad Wings of Destiny το λες και μέταλ.
Η ηχογράφηση κράτησε 2 βδομάδες, τον Νοέμβρη και Δεκέμβρη του 1975, και πραγματοποιήθηκε στα Rockfield Studios στην Ουαλία. Οι παραγωγοί ήταν οι Jeffrey Calvert και Gereint “Max West” Hughes με μηχανικό ήχου τον Chris Tsangarides (οποίος είναι και υπεύθυνος για τον ήχο του Painkiller). Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός είναι ότι η μπάντα κατάφερε να μην πιεί τον κώλο της μεταξυ 3 το μεσημέρι με 3 τα χαράματα όσο και διαρκούσαν οι ηχογραφήσεις. Τέλος η μίξη έγινε στα Morgan Studios στο Λονδίνο με τον δίσκο να καταλήγει με τα “Victim of Changes”, “The Ripper”, “Dreamer Deceiver”, “Deceiver” να βρίσκονται στην Α μεριά του δίσκου και τα “Prelude”, “Tyrant”, “Genocide”, “Epitaph”, “Island of Domination” στην Β μεριά.
Ο ίδιος ο Glenn Tipton έχει πει: “Σχεδόν ακούς που μένουμε. Ο ήχος απο τα χυτήρια και τα εργαστάσια με τα σφυριά ατμού στην περιοχή Midlands θα έλεγε κανείς ότι παράγουν έναν…heavy metal ρυθμό! Αν έχεις μεγαλώσει εκει γύρω δε γίνεται να μην επηρεαστείς.”
