6 λεπτά ανάγνωσης.
Σίγουρα όλοι θα έχετε ακούσει τον όρο “πρωτοδισκάκιας” σε κάποια συζήτηση. Συνήθως η συζήτηση θα μοιάζει κάπως με την ακόλουθη:
– Οι Metallica χάλασαν μετά το Kill ’em all. Είναι δυνατόν να παίζουν μπαλάντες;
– Σταμάτα να είσαι πρωτοδισκάκιας και άκου το Load.
Διαβάστε επίσης: 10 Συμβουλές για να επιβιώσετε το Πάσχα αν είστε Χατζημεταλλάς
Εν συντομία ο αγαπημένος δίσκος του πρωτοδισκάκια είναι ο….πρώτος και όλοι οι επόμενοι είναι απλά ξεπούλημα στις πολυεθνικές. Για αυτό και εγώ ακούω μόνο μέιντεν με Ντι Άνο που δεν ξεπουλήθηκαν, μουχεχε.
Τι είναι στην πραγματικότητα ο “Πρωτοδισκάκιας”;
Ο πρωτοδισκάκιας είναι τρόπος ζωής και πραγματικός καθρέφτης της και όχι ένας απλός χαρακτηρισμός ενός κολλήματος. Εχει σμηλευτεί απο τον κόσμο του μέταλ και αποτελεί την πιο ειλικρινή απεικόνιση της ανθρώπινης φύσης. Για να γίνεις ένας και εσύ, θέλει προσπάθεια και παρθένα ψυχή. Αν δε συντρέχουν τίποτε απο αυτά τότε κινδυνεύεις να γίνεις φασαίος και να σε μισούνε όλοι. Κυρίως επειδή βάζεις στέβια στον καφέ. Στο δια ταύτα λοιπόν.
Υπάρχουν 2 περιπτώσεις πρωτοδισκάκια. Μια κυριολεκτική και μια ιδιάζουσα. Η πρώτη είναι ο αγνός πρωτοδισκάκιας που έχει φάει σκάλωμα με τον, κυριολεκτικά, πρώτο δίσκο της μπάντας. Πολλές φορές η ψύχωση του φτάνει μέχρι και το πρώτο ντέμο της. Ο αγνός πρωτοδισκάκιας έζησε και θυμάται την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου άρα έχει στο οπλοστάσιο του το επιχείρημα: “εσύ δεν είχες καν γεννηθεί τότε. Άσχετε!”. Πήγε στο δισκάδικο τον αγόρασε και ξεκίνησε το ταξίδι του.
Η ιδιάζουσα κατηγορία πρωτοδισκάκια είναι αυτή που το συνθετικό “πρώτο-” δεν αναφέρεται στον πρώτο δίσκο της μπάντας αλλά στον πρώτο που άκουσε αυτός. Παρόλα αυτά τα επίπεδα ψύχωσης και των δύο είναι παρόμοια. Εμείς όμως θα σταθούμε εδώ κυρίως στην αγνή μορφή του πρωτοδισκάκια και στο πως μπορείς και εσύ να φας σκάλωμα με τον πρώτο δίσκο.
Εισαγωγή στον κόσμο του “Πρωτοδισκάκια”.
Όπως καταλαβαίνεις για να είσαι αγνός πρωτοδισκάκιας οφείλεις να είσαι παρών όταν κυκλοφορήσει ο πρώτος δίσκος. Αν βέβαια έπεσες πάνω του αφού κυκλοφόρησαν οι επόμενοι, μη πτοείσαι. Απλά αγνόησε παντελώς τις υπόλοιπες κυκλοφορίες μέχρι να ακούσεις την πρώτη. Ειδικότερα αν γεννήθηκες μετά το 2000 και ανακάλυψες μόλις τους Black Sabbath και το μέταλ γενικότερα, γκούγκλαρε “Black Sabbath first album” και μετά κλείσε το ίντερνετ ΑΜΕΣΩΣ. Απο την εποχή του ίντερνετ και μετά είναι πραγματικά δύσκολο να γίνεις πρωτοδισκάκιας εκτός αν έχεις γονέα πρωτοδισκάκια να σε προφυλάξει απο την υπερπληροφόρηση. Ότι διαβάσεις παρακάτω βασίζετε στην οθρή χρήση του διαδικτύου. Περιόρισε την σε αναζήτηση πρώτων δίσκων και μόνο.
Οπότε βήμα ένα για να γίνεις πρωτοδισκάκιας, αν δεν πρόλαβες την πρώτη κυκλοφορία είναι:
1. Ψάξε και λιώσε τον πρώτο δίσκο μέχρι να ποτίσει την ψυχή σου.
Αν δεν είχες την τύχη να είσαι αγνός πρωτοδισκάκιας, προσπάθησε να μην μπεις στον πειρασμό να ακούσεις κανέναν άλλο δίσκο αν δεν έχεις λιώσει τον πρώτο. Επίσης μάθε απ’έξω όλους τους στίχους, γράψε τους στα θρανία, αφιέρωσε τους στην καψούρα σου και γέμισε τους τοίχους του δωματίου σου με αφίσες. Αν δουλεύεις σε γραφείο γέμισε με ποστ ιτ το γραφείο σου και αν σου πουν τίποτα ρίξε τους στέβια στον καφέ.
Όσο πιο νέος είσαι στο μέταλ τόσο πιο μεγάλη θα είναι η επιρροή του πάνω σου. Αν έχει ήδη ακούσει άλλους δίσκους μέταλ προσπάθησε να τσεκάρεις κάποιο είδος μέταλ που δεν έχεις ακούσει και πιστεύεις ότι θα σου αρέσει.
Αν θες να αυξήσεις τις πιθανότητες να σημαδευτείς απο τον πρώτο δίσκο, ψάξε να βρεις νέες μπάντες που έχουν βγάλει κάποιο ντέμο ή single. Παρακολούθα τες και μάθε πότε θα κυκλοφορήσουν τον πρώτο τους δίσκο. Έτσι μειώνεις τις πιθανότητες να σου αποσπάσουν την προσοχή οι επόμενες κυκλοφορίες και να υποπέσεις σε αμαρτωλές συγκρίσεις. Ένα μεγάλο κομμάτι της φιλοσοφίας του πρωτοδισκακισμού είναι ότι όλοι οι επόμενοι δίσκοι θα συγκριθούν με τον πρώτο. Αν δεν τον έχεις ακούσει αρκετά, χάνει την βαρύτητα του.
2. Απέφυγε όλους αυτούς που θα σου πούνε πόσο γ@μ@νε οι επόμενοι δίσκοι.
Αν είσαι αγνός πρωτοδισκάκιας και πέσεις σε κουβέντα για την αγαπημένη σου μπάντα, όλοι θα αρχίσουν να σου λένε “Άκου και αυτόν τον δίσκο γ@μ@ει και μπλα μπλα”. Δε μας νοιάζει πόσο γ@μ@νε οι άλλοι δίσκοι επειδή στην τελική όσο και να γ@μ@νε δε θα είναι σαν τον πρώτο σωστά; Αν επιμένουν τους σταματάς και φεύγεις χωρίς να πληρώσεις τον καφέ. Και ρίξε στέβια στο δικό τους.
Συνέχισε να λιώνεις τον πρώτο δίσκο. Το πυρωμένο ατσάλι του μέταλ θα σημαδέψει την ψυχή σου και θα σε προετοιμάσει για μάχη με αυτούς που θα τολμήσουν να σου πουν ότι ο καλύτερος δίσκος είναι εκείνος ο μαύρος με το φίδι.
Γιατί γ@μ@ει ο πρώτος δίσκος;
Πριν περάσουμε στο τρίτο βήμα για να γίνεις πρωτοδισκάκιας, πρέπει να αναφέρουμε γιατί ο πρώτος δίσκος γ@μ@ει και οι άλλοι ωχριούν.
- Καινοτόμος και φρέσκος: Εν αρχή το μηδέν και εν συνεχεία ο πρώτος δίσκος της αγαπημένης σου μπάντας. Πάντα η πρώτη κυκλοφορία είναι συναρπαστική και φρέσκια για τα αυτιά σου γιατί σε βάζει σε έναν καινούριο κόσμο για πρώτη φορά. Ξεχνάς τι έφαγε χθες; Ναι. Ξεχνάς την πρώτη φορά; Όχι. Βοηθάει πολύ αν δεν έχεις ακούσει μέταλ ξανά στη ζωή σου ή αν είσαι φρέσκος και έχεις ακούσει απλά ελάχιστες μπάντες.
- Νοσταλγία: Αυτό εδώ ισχύει είτε για τον κυριολεκτικά πρώτο δίσκο είτε για τον πρώτο δίσκο που άκουσες. Και η νοσταλγία είναι άτιμη επειδή σε χτυπάει σε ευαίσθητα σημεία. Σε γυρνάει πίσω στις αγνές στιγμές που ανακάλυπτες τον κόσμο και όλα ήταν όμορφα και ονειρικά. Ούτε μπαλάντες, ούτε ξεπουλήματα. Μόνο θρας και ντεθ και μπλακ.
- Ωμή ενέργεια: Οι πρώτοι δίσκοι συνήθως είναι “όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω” και έχουν μία λίγο αέρα “στα @@ μας”. Και αυτό εσύ ως αγνός και αμόλυντος νέος το καραγουστάρεις. Επιπλέον οι μπάντες συνήθως βάζουν πολύ ψυχή και πάθος στον πρώτο δίσκο και αυτό βοηθάει τους φανς τους να ταυτιστούν πιο εύκολα.
- Προσδοκίες και απογοήτευση: Μερικές φορές όταν η μπάντα αποκτήσει φήμη, οι φανς έχουν μεγάλες προσδοκίες απο τις επόμενες κυκλοφορίες. Αν ο ήχος αλλάξει ή η ποιότητα των τραγουδιών δεν είναι η αναμενόμενη, αυτοί γυρνάνε στον πρώτο τους έρωτα. Με το δίκιο τους.
- Εξέλιξη και αλλαγή: Η ζωή είναι μικρή για να αλλάζουμε κάθε τρεις και λίγο τις συνήθειες μας. Όταν η ψυχή σου έχει πυρωθεί με τον πρώτο δίσκο, το αποτέλεσμα είναι μόνιμο. Δεν φεύγει το σημάδι ότι και να κάνεις. “Ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος να αλλάζει…” σκέφτεσαι με στόφμο. “Είδες τι έγινε στο γυράδικο της γειτονιάς μόλις αντικατέστησε τον κιμά με σόγια.”
Τα παραπάνω σημεία θα είναι τα βασικά όπλα σου στη μάχη εναντίον όλων αυτών που θα προσπαθήσουν να σου περάσουν ότι οι επόμενοι δίσκοι είναι καλύτεροι. Οπότε το τελευταίο βήμα είναι:
3. Ξεκατινιάσου.
Για να γίνεις πρωτοδισκάκιας πρέπει να πάρεις το χρίσμα. Το χρίσμα το παίρνεις μετά απο ξεκατίνιασμα με άλλο μεταλλά όπου μετά απο μια επική διαμάχη, εν μέσω μπυροποσίας, θα σου πει αγανακτισμένος “Είσαι μεγάλος πρωτοδισκάκιας“. Θα υποστηρίξεις με σθένος και πυγμή τον πρώτο δίσκο ενώ δε θα παραλήψεις να καταφύγεις σε “ύπουλες” τακτικές όπως το “δεν παίζουν πλέον μέταλ οι [βάλε όνομα μπάντας εδώ]”. Έξτρα μπόνους πόντους θα πάρεις αν τον πείσεις και για μπάντες που δεν άκουσες ποτέ.
Τέλος. Αυτό ήταν. Συγχαρητήρια. Είσαι επισήμως πρωτοδισκάκιας με τη βούλα.
Για όλους τους υπόλοιπους, πριν τα βάλετε με τον πρωτοδισκάκια ρωτήστε λίγο τον εαυτό σας: “Πόσο ξενέρωσα όταν άλλαξε κρέας το αγαπημένο μου γυράδικο που έτρωγα μικρός;;”
