5 λεπτά ανάγνωσης.
Την μακρινή 5η του Νοέμβρη, 1987, οι Iron Maiden μόλις έχουν τελειώσει μια μεγάλη περιοδεία για την προώθηση του Somewhere in Time. Όντας τεράστιο όνομα στη μέταλ σκηνή εκείνη τη στιγμή, το επόμενο βήμα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό για το μέλλον τους. Κανένας βέβαια δεν μπορούσε να προβλέψει τι θα ακολουθούσε, ούτε καν μια τότε γνωστή μάντισσα, η Doris Stokes, της οποίας ο θάνατος ήταν η έμπνευση κατα κάποιο τρόπο για να ξεκινήσει η δημιουργία του “Seventh Son of a Seventh Son”.
“Eίχα μια σκέψη” εξηγεί ο Steve Harris στο ντοκιμαντέρ Maiden England ’88. “Aναρωτιέμαι αν η Doris μπορούσε να μαντέψει το δικό της θάνατο. Ποιός ξέρει; Οπότε ξεκίνησα με αυτή την ιδέα. Έγραψα το Clairvoyant και το πήγα στον Bruce τον οποίο του άρεσε πολύ η ιδέα. Αργότερα είχα μια ιδέα σχετικά με το Seventh Son of a Seventh Son, το οποίο πρακτικά σημαίνει ότι αν είσαι γεννημένος 7ος γιο απο 7ο γιο τότε είσαι βασικά μάντης (Clairvoyant). Mόλις έδειξα αυτές τις 2 ιδέες στον Bruce αυτός αμέσως πρότεινε να κάνουμε ένα concept δίσκο για αυτό. ”
Μπορεί για κάποιους να φαίνεται παράξενο να έχουν να αποδείξουν κάτι οι Iron Maiden το έτος 1988 μετά απο δίσκους ορόσημα, αλλά υπήρχε η αίσθηση ότι η τελευταία δουλειά, το Somewhere In Time, ήταν κάτι που ταλαιπώρησε αρκετά το συγκρότημα μέχρι να ολοκληρωθεί. Ο Bruce Dickinson είχε προτείνει αρχικά περισσότερα ακουστικά prog κομμάτια και φυσικά έφαγε άκυρο. Ο δίσκος κατέληξε παρόλα αυτά να έχει αρκετό εξαίρετο υλικό αλλά δε φαινόταν να είχε τον αντίκτυπο που είχαν δίσκοι όπως πχ. το Powerslave.
Ως αποτέλεσμα, ξεκίνησε για το συγκρότημα μια έντονα δημιουργική περίοδος, έχοντας επιπλέον μεγάλη πίεση στους ώμους τους να δημιουργήσουν κάτι πραγματικά εξαίσιο. Κομμάτι του concept ήταν εμπνευσμένο απο τη νουβέλα του Orson Scott Card, Seventh Son, και το υπόλοιπο ήταν ή αρχική ιδέα του Steve Harris ή οποία βοηθήθηκε απο την επιστροφή του Bruce Dickinson σε ρόλο συνθέτη.
Ηχογραφημένο στα Musicland Studios, στο Μόναχο της Γερμανίας, στο διάστημα Φεβρουάριος-Μάρτιος 1988, με παραγωγό τον Martin Birch για μία ακόμα φορά να γυρίζει κουμπάκια, το Seventh Son Of A Seventh Son ολοκληρώθηκε απίστευτα γρήγορα. Δύο μήνες μόνο και μιλάμε για το 1988 που δεν έχουμε τα μπλιμπλίκια του σήμερα. Ένας απο τους λόγους είναι ότι το συγκρότημα είχε ήδη κλεισμένη περιοδεία η οποία ξεκινούσε τον Απρίλη του 1988 οπότε και να θέλανε δε θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά.
Το Μάρτιο του 1988 κυκλοφορεί το πρώτο single “Can I Play With Madness” και καρφώνεται στο νούμερο #3 των αγγλικών charts. Όσο αντιφατικό και να ακούγεται οι Iron Maiden έχουν γίνει πλέον pop. Τα mainstream μέσα δεν μπορούσαν να τους αγνοήσουν πλέον. Αμέσως μπορούσες να καταλάβεις απο το πρώτο άκουσμα ότι επρόκειτο για ένα δίσκο που δε χρειάζεται να είσαι φανατικός Μόνομέιντ για να τον ευχαριστηθείς. Και όταν σκαρφαλώνεις και στο #3 τότε όλα τα μέσα και ο τύπος σε θέλουν σε αποκλειστικότητα ακόμα και αν πρόκειται για παιδικές εκμπομπές! (True story).
Σαν κερασάκι στην τούρτα, το συγκρότημα οργανώνει ένα επικό promo event στο κάστρο Schnellenberg στο Atterdorn της Γερμανίας όπου δημοσιογράφοι και τηλεόραση έχουνε έρθει απο όλο τον πλανήτη να πιούν το βάρος τους σε αλκοόλ και να ακούσουν μέιντεν! Ε και να ρωτήσουν πως γίνεται να είστε τόσο φίρμες αλλά να ντύνεστε σαν παλιάτσοι; Στο ντοκιμαντέρ Maiden England ’88 ο μάνατζερ Rob Smallwood θυμάται την Puma να τους κάνει πρόταση για να τους παρέχει δωρεάν στολή/ενδυμασία. Προφανώς και είπανε ναι γιατί μέχρι εκείνη τη στιγμή ντυνόνταν σαν άστεγοι και παρόλο το deal με την Puma συνεχίσανε να φοράνε ότι τους κάπνιζε. Άσε που η φωτογραφίες εκείνης της περιόδου δε μαρτυρούσαν ακριβώς “Μέταλ” συγκρότημα.
Παρόλα αυτά τα χαριτωμένα προβλήματα με το ενδυματολογικό, ο δίσκος κυκλοφόρησε την 11η Απριλίου, 1998, εκτόξευσε τη δημοτικότητα της μπάντας στα ύψη και άφησε εμάς τους υπόλοιπους να ψάχνουμε τη μπάλα! Κατα την ίδια τη μπάντα το Seventh Son ήταν ένα ολοκληρωμένο Somewhere in time. Όλα γίνανε σωστά αυτή τη φορά. Και ένας απο τους κύριους λόγους είναι ότι υπήρχε ξανά η συνθετική συμμετοχή του Bruce Dickinson που είχε λείψει στο Somewhere in time. Tα κομμάτια είναι, πως το λέμε στο χωρίο μου…..ένα και ένα!
Ήταν επίσης ο δίσκος που για πολλούς σηματοδότησε την τελευταία δουλειά του κλασικού line up και για άλλους η τελευταία πραγματικά εξαίσια δουλειά των Iron Maiden. Δεν έχω κάτι με τον Janick Gers, που αντικατέστησε τον Adrian Smith στον επόμενο δίσκο, αλλά η δουλειά του Adrian (με εξαίρεση κάτι νερόβραστα Sea of Madness) σε κιθαριστικό αλλά και συνθετικό επίπεδο βγάζει μάτι στο Seventh Son…!
Συνοψίζοντας, η ιστορία του Seventh Son Of A Seventh Son είναι πρακτικά μία ιστορία δημιουργικής και εμπορικής επιτυχίας που πήρε την ήδη βρετανική μέταλ μηχανή και την κατέστησε ικανή να σύρει μαζί της όλο τον κόσμο. Τον Αύγουστο του 1988, οι Iron Maiden ηγούνται του θρυλικού Monsters Of Rock στο κάστρο του Donington για πρώτη φορά στην ιστορία τους, τη στιγμή που στο line up έχουμε θηρία όπως Helloween, Megadeth, David Lee Roth, Guns N’ Roses και Kiss. Αν αυτό απο μόνο του δεν ήταν αρκετό για να πείσει τον κόσμο για πόσο μεγάλη μπάντα μιλάμε, οι 107.000 κόσμος που βρέθηκε εκείνη τη μέρα στο φεστιβάλ μιλάνε απο μόνοι του. Ο αριθμός αυτός είναι ρεκόρ για το φεστιβάλ μέχρι και σήμερα.
