
3 λεπτά ανάγνωσης.
Οι εποχές πριν τα social media…Ανάγνωση περιοδικών, ανάγνωση στίχων απο τα booklets των δίσκων και φυσικά ακρόαση μουσικής απο βυνίλιο ή CD. Αν ήσουν τυχερός (όπως θα διαπιστώσετε και απο τις Περιπέτειες του Χαζτημεταλλά) η τηλεόραση προστήθονταν στους τρόπους που είχες διαθέσιμους, πριν τα social media, για να μάθεις για την αγαπημένη σου μπάντα. Άσε που δεν ήξερες και πόσες μπάντες υπάρχουν οπότε οι επιλογές σου ήταν ανάμεσα στις πιο mainstream. (Κλασικό debate στη Β’ Λυκείου Iron Maiden vs Metallica). Για να μη μιλήσω για τις πιθανότητες να του δεις live που ήταν ακόμα μικρότερες απο να τους πετύχεις στην TV.
Διαβάστε επίσης: H γενιά Ζ προσπαθεί να κάνει “cancel” τους Cannibal Corpse
Ελάχιστες πληροφορίες που άφηναν ένα μυστήριο γύρω απο τη μπάντα. Τώρα μπορείς να μάθεις τι μαλακτικό ρούχων χρησιμοποιεί ο ντράμερ και τη τροφή δίνει στο χαμστεράκι του ο τραγουδιστής. Και όχι μόνο αυτό αλλά μπορείς να σχολιάσεις, κράξεις και να μαλλιοτραβηχτείς με άλλους φανς στα σχόλια. Θα μπορούσα να γράφω μέρες για το θέμα των social media και την επίδραση στη μουσική αλλά θα αφήσω για την ώρα να το κάνει ο Paul Mazurkiewicz των Cannibal Corpse.
Ο Paul Mazurkiewicz λοιπόν, ανέφερε το θέμα των social media σε μια πρόσφατη συνέντευξη στο Nothing Shocking podcast. Απο τη μια εκτιμάει το γεγονός ότι η τεχνολογία έχει βοηθήσει στο να έρθουν σε επαφή με τους φαν πιο εύκολα καθώς επίσης και απο τη μεριά των φανς είναι πιο εύκολο να ανακαλύψουν καινούρια μουσική αλλά απο την άλλη μοιάζει με ένα μεγάλο spoiler.
“Eίναι ζόρικο γιατί απο τη μια προφανώς και αγαπώ το ίντερνετ και ότι αυτό έφερε. Έχεις τα πάντα στα δάχτυλα σου και οι μπάντες μπορούν να κάνουν πάρα πολλά και να μάθουν πάρα πολλά. Είναι cool αλλά η παλιομοδίτικη νοοτροπία μου δε με αφήνει να μην παρατηρήσω το γεγονός ότι χάθηκε το μυστήριο που δεν ήξερες πολλά για τους καλλιτέχνες. Μου λείπει λίγο αυτός ο μυστικισμός.
“Είναι ζόρικο επίσης γιατί είναι πολύ καλό να έχεις επαφή με τους φανς και δε θα γινόταν διαφορετικά χωρίς την τεχνολογία. Θα ξαναπώ όμως ότι μεγαλώνοντας χωρίς αυτήν η όλη φάση είχε ένα μυστήριο. Βέβαια όταν ήμουν μικρός μπορεί να ήθελα τα πράματα να ήταν όπως είναι τώρα γιατί με τον όγκο πληροφορίας που θα είχα προσβάσιμο σήμερα, θα μπορούσα να κάνω πολλά πράματα παλιότερα.”
“Κοιτώντας πίσω όμως ήταν πολύ ωραίο να πηγαίνεις στο δισκάδικο και να βρίσκεις μπάντες, τσεκάρωντας τα εξώφυλλα ή ανακαλύπτωντας τες στα περιοδικά. Επίσης ή όλη διαδικασία που έβλεπες το εξώφυλλο και έλεγες ‘Γ@μ@ει αυτό ας βάλουμε να το ακούσουμε’ και μετά έλεγες πάλι ‘Όντως γ@μ@ει’ ήταν άπειρα διασκεδαστική. Αλλά αυτό είναι παρελθόν πλέον. Είμαι χαρούμενος που το πρόλαβα.”
“Πάντα λέω σε όλους ότι είμαι χαρούμενος με την κατάσταση. Ήμουν τυχερός απο ότι φαίνεται. (στσ. αναφερόμενος στην περίοδο που μεγάλωσε). Έτυχα να μεγαλώσω σε μια μεταβατική περίοδο για το μέταλ. Το να είσαι έφηβος στα 80s και να μεγαλώνεις βλέποντας όλες αυτές τις αλλαγές να συμβαίνουν στην αγαπημένη σου μουσική, μοιάζει απίστευτο. Κόιτα πόσο άλλαξε το μέταλ απο το 80 στο 90. Και σαν έφηβοι το ζήσαμε αυτό και παράλληλα αυτήν την αβεβαιότητα και το μυστήριο γύρω απο τις αγαπημένες μας μπάντες. Επαιρνε πολύ χρόνο να το αφομοιώσεις όλο αυτό.”