4 λεπτά ανάγνωσης.
Eίναι φορές που σκέφτεσαι πως μπάντες σαν τους Arctic Monkeys κάνουν καριέρα όταν δεν παίζουν μέταλ; Είναι δυνατόν να τους ακούει ο κόσμος; Τι φάση πχιά αυτό το indie/post grunge; Είναι δυνατόν να έρχονται για δύο συνεχόμενες sold out συναυλίες αλλά να μη δούμε Iron Maiden φέτος ούτε μια φορά;
Διαβάστε επίσης: Ace of Spades – Motörhead ή αλλιώς πανκάδες και μεταλλάδες χέρι χέρι
Όλα αυτά μου κίνησαν την περιέργεια και αποφάσισα να δω τι στον π@@τσο παίζει με αυτούς τους Arctic Monkeys. Αφού πήρα ένα μπουκάλι τσίπουρο, που κρατάω για τις δύσκολες νύχτες του χειμώνα, έβαλα να ακούσω τη δισκογραφία τους απο την αρχή μέχρι το τέλος, διαβάζοντας και στίχους σαν σωστός μουσικοδισκόφιλος! Πάμε λεπόν!
7. The Car (2022)
Οι Arctic Monkeys πειραματίζονται. Ω θεοί φτάνει με τους πειραματισμούς και τις αλλαγές στυλ. Μας αρκεί μια μπάντα που κούρεψε τα μαλλιά της και το γύρισε στην country. Και μπορεί για πολλούς οι Metallica να μην τα πήγαν τόσο χάλια αλλά οι Arctic Monkeys δεν είναι Metallica. Εν ολίγης μπορεί το “Body Paint” να θυμίζει λίγο παλιούς Arctic Monkeys αλλά όλος ο υπόλοιπος δίσκος σε ρίχνει σε λήθαργο.
Αγαπημένο κομμάτι: Body Paint
Χατζίμετρο: -2/10
6. Tranquility Base Hotel & Casino (2018)
Κάπου έδω είναι που άρχισε η κατρακύλα για τους Arctic Monkeys. Ο δίσκος που όσο τον άκουγα διαπίστωνα ότι αν η μπάντα θεωρήσουμε ότι παίζει ροκ, εδώ το ροκ άρχισε να μαζεύει τα πράματα και να μετακομίζει σε άλλα μέρη. Ο δίσκος βασικά είναι ο Alex Turner που του περίσσεψε ένα πιάνο κάπου και επειδή τον μάλωσε η μάνα του ότι πιάνει χώρο, είπε κάτι του στυλ “Μαμά άστο δεν πειράζει θα γράψω κανά τραγούδι και θα βγάλουμε λεφτά”. Δίσκος που κυκλοφόρησε το 2018 αλλά ξεχυλίζει 80ίλα. Ξεχώρισα το Four Out of Five αλλά λίγο έλειψε να κοιμηθώ και σε αυτό το δίσκο.
Αγαπημένο κομμάτι: Four Out of Five
Χατζίμετρο: 1/10
5. Humbug (2009)
Ο τρίτος δίσκος της μπάντας έμελλε να δυσκολευτεί λίγο. Και είναι λογικό. Οι πρώτοι δύο είχαν κάτι να πουνε στα χατζιμεταλλάδικα αυτιά μου οπότε στον τρίτο περιμένεις να συνεχίσει ανάλογα το παραμύθι. Δυστυχώς όμως έκανε μια μικρή κοιλιά. Κυρίως γιατί χάθηκε η σαπίλα και ωμότητα των πρώτων δίσκων. Το “Crying Lighting” φαίνεται να μου έχει κολλήσει περισσότεο απο τα άλλα, αλλά μέχρι εκεί πήγε το καράβι.
Αγαπημένο κομμάτι: Crying Lighting
Χατζίμετρο: 5/10
4. Suck It and See (2011)
Η πλάκα με αυτό το δίσκο είναι ότι το όνομα του κατακρίθηκε στην Αμερική. Στη βρετανική slang σημαίνει απλά “δοκίμασε και πες αν σου αρέσει”. Το άλμπουμ βγάζει μια rock ‘n’ roll αισθητική, στους στίχους περισότερο, αλλά όσο τον ακούς νιώθεις ότι το παρατραβάει. Τον δίσκο τον σώζει ο Josh Homme των Queens of the Stone Age, που έχει αναλάβει την παραγωγή. Πλέον αν είσαι πρωτοδισκάκιας έχεις ήδη καταλάβει ότι η παραγωγή πηγαίνει προς “ξεπούλημα” μεριά. Παρόλα αυτά ήταν μια ευχάριστη γενικά ακρόαση.
Αγαπημένο κομμάτι: That’s Where You’re Wrong
Χατζίμετρο: 7/10
3. AM (2013)
Ξέρω ότι τώρα πολλοί φανς της μπάντας θα ουρλιάζετε. Να σας θυμίσω σε ποιό site είστε και θα είμαστε όλοι πιο χαρούμενοι. Ναι, είναι ο πιο επιτυχημένος δίσκος των Arctic Monkeys. Ναι, έχει μερικά απο τα πιο κολλητικά κομμάτια έβερ. Ναι, πήρε βραβεία. Ναι, ήταν σκοτεινός και edgy και μπλα μπλα. Ε και; Αν πάρεις τους δίσκους με τη σειρά θα διαπιστώσεις φτάνωντας εδώ ότι “μεγάλωσες” και θα αναπολείς τα βρώμικα παιδικά σου χρόνια που κυκλιόσουν στα χώματα και γελούσες σαν χαζό. Θα πεις οκ καλά είναι εδώ αλλά δε φτιάχνουν πλέον τσουλήθρες όπως παλιά. Επίσης το “I Wanna be yours”, που είναι ποιήμα του John Cooper Clark, θα έπρεπε να είναι single, όχι οι άλλες π@π@ριές.
Αγαπημένο κομμάτι: I Wanna be yours
Χατζίμετρο: 7/10
2. Favourite Worst Nightmare (2007)
Σε αυτό το δίσκο πέρασα καλά ομολογώ. Κομματάκια σαν το “Brianstorm” και “505” ήταν καλούλικα. Απο όλους τους δισκούς βέβαια, αυτός ήταν ο μόνος που ένιωθα ότι δεν τον έσωζε το “αν το ακούσεις κανά 2 φορές ακόμα, θα σου αρέσει περισσότερο”. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι αν αυτός ήταν ο πρώτος δίσκος Arctic Monkeys που θα άκουγα ποτέ, τότε θα μου άρεσε πολύ περισσότερο. Ίσως και να βρισκόταν στη θέση 1.
Αγαπημένο κομμάτι: 505
Χατζίμετρο: 7/10
1. Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not (2006)
Ας συμφωνήσουμε αρχικά ότι με μια πεταχτή ματιά στο εξώφυλλο βλέπουμε τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ! Εδώ έχουμε να κάνουμε δικαίως με το νούμερο ένα, για διάφορους λόγους. Πρώτον ο δίσκος πούλησε πολύ σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Δεύτερον έχουμε μπόλικη σαπίλα, ωμό indie/grunge και γενικά κομμάτια κομμένα και ραμένα για να γίνεις ο μεγαλύτερος πρωτοδισκάκιας φαν των Arctic Monkeys.
Αγαπημένο κομμάτι: I Bet You Look Good On The Dancefloor
Χατζίμετρο: 9/10
