Ο Χατζημεταλλάς, ο Ακριβοδίκαιος και οι Zabrahana μπαίνουν σε ένα μπαρ.

4 λεπτά ανάγνωσης.

Πριν ξεκινήσουμε την κουβέντα εσείς κλικάρετε εδώ και ακούστε το νέο Zabrahana. Ότι μαλακία και να γράψω απο κάτω ο απώτερος σκοπός μου, αλλά και της σελίδας μας, είναι να αναδείξουμε τις δουλειές των δικών μας παιδιών ώστε κάποιου σπονδυλική στήλη να ανατριχάσει.

Διαβάστε επίσης: Zabrahana: Nέο single “Water” απο το επερχόμενο EP

Στο δια ταύτα του άρθου τώρα.


Η μέρα που φοβόμουν έφτασε. Έλαβα στην αλληλογραφία το νέο Zabrahana με όνομα whales dream in purple όπου μέσα σε άλλα έγγραφε να κάνουμε κριτική αν θέλουμε καθώς και συνέντευξη. Συνέντευξη το ψήνω πιο πολύ γιατί θέλω να ρωτήσω πως τρώνε τα γεμιστά.

Ποιό είναι το πρόβλημα με την κριτική ακούω να ρωτάτε. Απο τότε που ξεκίνησε η σελίδα υπήρχε μια στήλη που ονομαζόταν “Μόνο Κριτικές”. Σε κάποια φάση σκέφτηκα ότι οι μουσικές μου γνώσεις δεν επαρκούν ούτε κατα διάνοια για να κρίνω αντικειμενικά ένα μουσικό πόνημα. Άντε να πεις πχ αν κάποιος είναι φάλτσος ή εκτός χρόνου ή αν η παραγωγή σε κάνει να βγάζεις αίμα απο τα αυτιά αλλά ακόμα και αυτά μπορεί κάποιους να τους διεγείρουν. Ξέρω γω;; Εντέλει η στήλη μια μέρα έφυγε.

Όσο παίζει στα ηχεία το perfect των Zabrahana σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο απο μια δημόσια κριτική που θα λέει πχ ότι ο δίσκος κάποια πράματα δεν τα έκανε καλά και παίρνει ξερογο 7/10. Εντάξει παιδιά προσπαθήστε καλύτερα την επόμενη φορά και τέτοιες μαλακίες. Ή το προσωπικό μου αγαπημένο “Η μπάντα έχει προοπτικές που περιμένουμε να ξεδιπλώσει”. Παράλληλα εσείς αγοράστε το Parainsomnionoia ή πως στον πούτσο λέγεται το νέο Dream Theater. Θέλει πολλά κιλά γνώση παραγωγής, μουσικής σύνθεσης και ικανότητα να διαβάσεις τις τάσεις τις αγοράς ώστε να πεις ότι ένα album γαμάει και να έχεις ένα μεγάλο ποσοστό μεταλλάδων που συμφωνούν. Και εφόσον ξεπεράσεις αυτό χτίζεις μετά την εμπιστοσύνη του κοινού σου. Λίγοι μπορούν να το κάνουν αυτό. Ο φίλος μου ο Κώστας πχ που ότι δίσκο μου προτείνει τυχαίνει και μου αρέσει.


Όταν βγήκε το Load των Metallica, έγκριτα περιοδικά του χώρου είχανε πει  ότι είναι μια μαλακία και μισή. Τότε τους πίστεψα και κορόιδευα. Τώρα αν δεν παίξουν King Nothing ζητάω τα λεφτά μου πίσω. Γεράματα θα μου πεις.

“Οπότε τι κάνουμε εδώ ρε Χάρη;” σας ακούω να ρωτάε και πάλι. Όσο παίζει λοιπόν το snakes, το οποίο είναι το αγαπημένο μου κομμάτι εκ των τεσσάρων με δεύτερο το whales, σας απαντάω ότι λέμε την άποψη μας και κυρίως τι μας άρεσε. Ειδικά αν δεν μας αρέσει το προγκ σαν είδος και μια μπάντα μας ζητάει να κάνουμε κριτική. Αν είναι να πούμε κάνουμε νερντοσχόλια παρακαλώ να υπάρχει αλκοόλ και με τα μάτια να μιλάμε εμείς. A και τίποτε μεζέδες.

Όσο αφορά τώρα την ντεμέκ κριτική, θα πω αρχικά ότι μου άρεσε πολύ το εξώφυλλο καθώς και το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμιά λέξη με κεφαλαίο τους τίτλους. Επίσης μετά απο τη δεύτερη ακρόαση μπορώ να πω ότι όλα είναι καλοπαιγμένα και η παραγωγή κρύσταλο. Αλλά επειδή εγώ είμαι βλάκας κιθαρίστας όμως θα κάτσω να μάθω το riff του snakes γιατί μου κόλλησε και όχι να σιγοτραγουδάω στο μπάνιο μου το perfect που νομίζω έχει το πιο κολλητικό hook εκ των τεσσάρων. Βλάμενοι κιθαρίστες παιδί μου!!

Πάντοτε θαύμαζα λίγο παραπάνω αυτούς που παίζουν προγκ. Την προηγούμενη φορά που έλαβα το single τους, water, καθόμασταν με τον Βρασίδα να μετράμε σαν μαλάκες το μέτρο. Τώρα που προπονήθηκα λίγο με μετρονόμο κατάφερα να καταλάβω τι γίνεται. Οφείλω να πω πάντως ότι δε με κούρασε πουθενά ακούγοντας το, το οποίο είναι πολύ σημαντικό. Μετά την τρίτη φορά θα μπορούσε να παίζει στο background και εγώ να γράφω παράλληλα Cobol και να φτιάχνω δικές μου ΑΙ που να μετράνε μέτρα απο προγκ μπάντες.

Τέλος τώρα που το ξανασκέφτομαι, τις προάλλες έλεγα σε ένα φίλο για τους Architects και την διαπίστωση μου ότι σχεδόν όλα τα κομμάτια τους είναι ο παπάρας ο Sam Carter που ουρλιάζει στο μικρόφωνο στα κουπλέ και μετά σκάει ποπ ρεφραινάκι που θα ζήλευε και η Beyonce. Ε λοιπόν αν είσαι και εσύ κάποιος που βαρέθηκε να ακούει τα ίδια και τα ίδια τότε άκου whales dream in purple απο Zabrahana.

Και ενώ έχω σταματήσει την ακρόαση και προσπαθώ να θυμηθώ κομμάτια του EP, μπορώ να πω ότι περνάει το 2025 attention span τεστ που ξεχνάς τι άκουσες πριν 7 δεύτερα και πάω να μάθω το riff του snakes που μου έχει κολλήσει!!

 

 


Avatar photo

Χάρης Ακριβοδίκαιος

Ακριβοδίκαιος όνομα και πράμα. Alter Ego του Βρασίδα, λατρεύει το St. Anger και προσπαθεί σαν άσπρος ιππότης της δικαιοσύνης να επιβάλλει την τάξη και το δίκαιο.

Mόνο Άρθρα Ιστορίες απο το μπαρ

Ένας μπανταίος, ο Ακριβοδίκαιος και ο Χατζημεταλλάς μπαίνουν σε ένα μπαρ. Μέρος 2ο

5 λεπτά ανάγνωσης.Διαβάστε το πρώτο μέρος της κουβέντας Ένας μπανταίος, ο Ακριβοδίκαιος και ο Χατζημεταλλάς μπαίνουν σε ένα μπαρ εδώ. ΧΑΔ: Σε συνέχεια της προηγούμενης κουβέντας μας θα ρίξουμε στο τραπέζι το φλέγον ζήτημα της προσέλευσης του κόσμου. ΒΧΜ: Απλά μόνο μη μου κλέψεις τις απόψεις που πόσταρα. Ικανό σε έχω. ΜΠΑ: Θα μπορούσα να μιλάω […]

Περισσότερα
Mόνο Άρθρα Ιστορίες απο το μπαρ

Ένας μπανταίος, ο Ακριβοδίκαιος και ο Χατζημεταλλάς μπαίνουν σε ένα μπαρ.

7 λεπτά ανάγνωσης.ΧΑΔ: Καλημέρα κύριοι και σας ευχαριστώ που βρεθήκατε σήμερα μαζί μου σε αυτό το όμορφο μπαρ όπου συνήθως γράφει ο Χατζημεταλλάς τις μαλακίες του. ΒΧΜ: Μόνο μέιντεν ρε. ΜΠΑ: Καλησπέρα και σας ευχαριστώ για την πρόσκληση. ΧΑΔ: Τιμή μου κύριοι που δεχθήκατε την πρόσκληση μου. Θα αναφέρω για τα πρακτικά ότι το όνομα […]

Περισσότερα
Ιστορίες απο το μπαρ

O M. Shadows, οι Iron Maiden και ο Χατζημεταλλάς μπαίνουν σε ένα μπαρ

3 λεπτά ανάγνωσης.Είναι 01:30 τα μεσάνυχτα, ακούω Iron Maiden και πέφτω πάνω σε ένα άρθρο που εξηγεί για ποιό λόγο οι Avenged Sevenfold δεν ψήνουν να οργανώνουν περιοδείες αφιερωμένες σε ένα δίσκο και να τον παίζουν ολόκληρο. Το δίσκο. Στην αρχή σκέφτηκα να κάνω απλά ένα άρθρο σαν νέο αλλά μετά σκέφτηκα τι στον Τουτατή […]

Περισσότερα