4 λεπτά ανάγνωσης.
Σήμερα παιδιά σόλο Χατζημεταλλάς νταλκάδες, τσίπουρα και τέτχια γιατί ο Χάρης ακόμα μιλάει με Remnant για παραγωγές. Εσείς ακούσατε το τελευταίο (δεύτερο) άλμπουμ των ORIA που έχει μέσα και σφυρίγματα και throat singing; Ναι; Τέλεια! Το αγοράσατε; Ακόμα πιο τέλεια! Τότε γιατί γαμώ την καταδίκη μου ξανάρχονται οι Mastodon για 20η φορά στην Ελλάδα;
Διαβάστε επίσης: Ο Χατζημεταλλάς, κάτι πανηγύρια και μερικοί μπανταίοι μπαίνουν σε ένα μπαρ
Αχέμ…Εξηγούμαι. Όπως καταλάβατε εδώ στη σελίδα λατρεύουμε τα δικά μας παιδιά. Λιώσαμε λοιπόν που λέτε το “This Future Wants US Dead”, πάθαμε λίγο ένα υπαρξιακό σοκ και μετά ο Χάρης έφυγε βιαστικά να πάει κάπου να κλάψει γοερά. Και όχι δεν κλαίει επειδή έχει μόνο το 3% του skill των Oria και ούτε επειδή το “This Future Wants US Dead” έχει μέσα σφυριγματάκια και throat singing!
Θα σας πω.
Ανακοινώθηκε που λέτε ότι θα ξαναέρθουν οι Mastodon, και ω θεοί, δεν τους έχουμε δει τουλάχιστον 45 φορές. Και γιατί δηλαδή να μην παίζαν οι ORIA με τους Dream Theater στο Release Athens; Ναι οκ Mastodon πρωτοπόροι και ναι επειδή στονερίζουν λίγο τους γουστάρει το ελληνικό κοινό και ναι επειδή οι Spiritual Beggars ήταν ακριβοί και δεν τους προλάβαμε κιόλας και τέλος ναι πρέπει να βρούμε μπάντες που να μας φέρουν λεφτά!!!
Καλά και οι ORIA δε φέρνουν λεφτά; Προφανώς στα ταμεία του διοργανωτή φεστιβάλ μάλλον όχι ακόμα. Ο διοργανωτής καλό είναι να πάει στον ΩΡΛ καλού κακού και σε κανέναν ψυχολόγο γιατί θάβουμε τα παιδιά μας στο βωμό του χρήματος!!! Αχέμ… Με συγχωρείτε είμαι φάνμποϊ!
Τι λείπει λοιπόν απο τους ORIA και τους κάθε ORIA για να ξεχωρίσουν μέσα απο μια πληθώρα καλλιτεχνών, συγκροτημάτων και λάσπης; Ναι λάσπης γιατί ας πούμε στο χωριό μου είχαμε 1 ψητοπωλείο και τώρα έχουμε 5 γυράδικα, 3 μπραντσάδικα και 2 σούσι μπαρς και αγνοούσα την ύπαρξη των μισών γιατί κάποια απο αυτά δεν ήταν στην πλατεία και ήταν καταχωνιασμένα κάπου που δε τα έβλεπε ο ήλιος. Αλλά μόλις τα ανακάλυψα έβαλα 5 κιλά. Στο θέμα μας…
Έχουμε μιλήσει πάρα πολλές φορές στις στήλες της σελίδας για το θέμα μάρκετινγκ και διαφήμισης. Είναι πλέον ένα σκιλ που πρέπει να το μελετάμε όπως μελετάμε την κιθάρα μας. Όσοι μεγαλώσατε σαν εμένα που οι μπάντες απλά κάνανε κάτι cool ή πρωτοπόρο και πνιγόντουσαν στους groupies στα ποτά και στα ξενύχτια, σίγουρα σας ξενίζει. Η πιτσιρικαρία δεν έχει όμως δικαιολογία, όντας μεγαλωμένη στα τικ τοκς και στα ριλς και στα σορτς! (το γιουτουμπ δυστυχώς όχι τα ωραία κοντά σορτσάκια μουχεχε).
Παιδιά οι λύσεις είναι δυο. Ή γίνεται ένα shift στο χρόνο που αφιερώνει η μπάντα για τις δουλειές της προς το marketing/social media ή πληρώνει κάποιον να κάνει το shift για αυτήν. Επίσης αυτός ο κάποιος πρέπει να είναι κάποιιος με αρχίδια που να ξέρει πως το 2025 η διαφήμιση θα φέρει το προϊόν στον ενδιαφερόμενο, πριν απο τους ανταγωνιστές του και φυσικά στους ανθρώπους που θα βάλουν το χέρι στην τσέπη. Αν ένας τέτοιος τσακαλάκος δεν καταφέρει να φέρει χιλιάδες φανς σε δουλειές σαν το “This Future Wants US Dead” τότε ή δεν κάνει καλά τη δουλειά του ή, ο άλλος λόγος που ο Χάρης κλαίει, πραγματικά το ενδιαφέρον για νέα μουσική και μουσική γενικότερα έχει εκλείψει.
Μια πρόχειρη αναζήτηση στατιστικών στο γοογλ θα σας δείξει οτι ο κόσμος τα τελευταία 10-15 χρόνια ψάχνει εώς και 75% λιγότερο για νέα μουσική. Οπότε το χωριό μου απο τα 1000 άτομα που πηγαίνανε σε ένα ψητοπωλείο τώρα έχεις 800 άτομα να πηγαίνουν σε 5. Το ίδιο και με τη μουσική δυστυχώς. Απο την άλλη όμως είμαι σίγουρος ότι ο κόσμος όταν ακούσει κάτι πραγματικά καλό και καταλάβει ότι θα περάσει καλά, θα το βάλει το χέρι στην τσέπη. Είμαστε καλωδιωμένοι πως το λένε;!!
Οπότε:
Βήμα 1) Γράφουμε καλή μουσική.
Βήμα 2) Επενδύουμε σε καλή παραγωγή.
Βήμα 3) Βρίσκουμε τον τρόπο αυτό να φτάσει στα αυτιά του σωστού target group.
Βήμα 4) Profit. (Kαλά μη γελάτε).
Η κουβέντα αυτή δεν τελειώνει εδώ. Συνεχίζεται…
Υ.Γ. Στηρίξτε τους ORIA εδώ
