6 λεπτά ανάγνωσης.
Oι Περιπέτειες του Χατζημεταλλά: Season 1 – Επεισόδιο 3: Γκ Γκ Γκ Γκ
Διαβάστε επίσης: Oι Περιπέτειες του Χατζημεταλλά: Season 1 – Επεισόδιο 2: Tι είναι το μέταλ;
Απο το προηγούμενο επεισόδειο:
Χωρίς να χάσουν καιρό τα 2 παιδιά αραδιάζουν όλους τους δίσκους στο πάτωμα ελπίζοντας για κάτι που θα φέρνει ΕΣΤΩ λίγο σε μέταλ. Ή τουλάχιστον κάτι που να ταιριάζει στις μέχρι τώρα πληροφορίες που είχανε. Αρχικά μια πρώτη ένδειξη θα ήταν αν ο δίσκος έδειχνε κάποιον με ηλεκτρική κιθάρα. Αν ο Χατζηροκάς είχε δίκιο ο δίσκος θα έπρεπε να ήταν μαύρος και να έχει κανα χορταράκι απέξω στην καλύτερη. Δυστυχώς όλοι οι δίσκοι ήταν φωτεινόχρωμοι και είχαν τις γελοίες φάτσες των καλλιτεχνών να χαμογελάνε άβολα.
Ώσπου άξαφνα το μάτι του Βρασίδα πήρε έναν μαύρο δίσκο με κόκκινα γράμματα να απεικονίζει θολά και με εφέ έναν τύπο που κρατούσε κάτι σαν μπλε σπαθί και ασπίδα…
ΒΧΜ: Ρε μλκ Χρήστο… Αυτός εδώ ο δίσκος…. λες να είναι μέταλ;
ΧΡ: Τι γράφει πάνω;
ΒΧΜ: (Με τα λιγοστά αγγλικά που ξέρει) Βλακ… Σαβατ;;
ΧΡ: Βλακ είσαι εσύ. Άσε με να δω γιατί είσαι και άσχετος. (Αρπάζει το δίσκο απο τα χέρια του Βρασίδα). Black Sabbath λέει. Κάτι μαύρο εννοεί αλλά δεν ξέρω τι.
ΒΧΜ: (Ξαναρπάζει τον δίσκο πίσω). Να ακούσουμε ΤΩΡΑ!!!
ΧΡ: Καλά πως κάνεις έτσι; Μισό να φωνάξω τον μπαμπά μου να μας τον βάλει στο πικαπ. Τελευταία φορά που δοκίμασα μόνος έσπασα λέει τη βελόνα και με έβαλε να κάνω 250 κάμψεις και 250 κοιλιακούς. Αυτά εδώ που βλέπεις (δείχνοντας τους κοιλιακούς του) είναι 6 βελόνες.
Ο Χρήστος πηγαίνει στην κουζίνα όπου ο πατέρας του διάβαζε εφημερίδα πίνοντας ελληνικό καφέ.
ΧΡ: Μπαμπά μπορείς να μας βάλεις έναν δίσκο στο πικαπ σε παρακαλώ;
ΜΧΡ: Βρήκατε τελικά κάτι;
ΧΡ: Ο Βρασίδας βρήκε τον δίσκο σου που λέει Black Sabbath. Ξέρεις τι είναι αυτό;
ΜΧΡ: Χμμ. Τώρα που το σκέφτομαι παίζει να τον είχα βάλει σε ένα πάρτυ γενεθλίων μια φορά γιατί ήθελα να φύγουν όλοι. Θυμάμαι ο τραγουδιστής στρίγγλιζε και τραγουδούσε σαν να τον βασανίζανε. Ένα ψιλοκαλό κομμάτι θυμάμαι να είχε αυτός ο δίσκος και τίποτε παραπέρα. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι και άλλοι έχουν την ίδια γνώμη με εμένα. Δε νομίζω να είναι αυτό που ψάχνει ο Βρασίδας αλλά ας δοκιμάσουμε.
Ο Χρήστος και ο πατέρας του πηγαίνουν στο σαλόνι και βρίσκουν τον Βρασίδα να περιμένει υπομονετικά και με αγωνία ενώ μπορείς να παρατηρήσεις το στόμα του να σαλιώνει σαν μωρό που πεινάει και μύρισε φαί.
ΜΧΡ: Βρασίδα λυπάμαι που θα στο πω αλλά δεν ειναι αυτό που ψάχνεις. Και θα καταλάβεις αμέσως γιατί μόλις σου βάλω το μάλλον πιο υποφερτό κομμάτι απο τον δίσκο γιατί ο υπόλοιπος δεν ακούγεται ούτε με αίτηση στον ΟΓΑ.
ΒΧΜ: Τι είναι ο ΟΓΑ;
ΜΧΡ: Δεν ξέρω έτσι το είπα. Λοιπόν δώστε μου λιγο να το βρω με τη βελόνα. (Δαγκώνοντας τη γλώσσα του). Ορίστε το βρήκα. Ακου και πες μου. Νομίζω ξεκινάει με κιθάρα αλλά δεν είμαι σίγουρος γιατί εγώ μόνο Στανίση ακούω σαν τον πατέρα σου.
Ο Βρασίδας με προσύλωση που δεν έδειξε ποτέ στο σχολείο ή σε οτιδήποτε άλλο χρειαζόταν πάνω απο 7 δευτερόλεπα προσοχής, καταναλώνει το άκουσμα του Paranoid σαν παρανοϊκός. Στην αρχή δεν πολυενθουσιάζεται και ήταν έτοιμος να νιώσει την ίδια απογοήτευση που ένιωσε όταν ο Χρήστος απάντησε στην ερώτηση του με το “τι είναι το μέταλ;” Στο δευτερόλεπτο 12 όμως τα αυτιά του τέντωσαν σαν γάτας που κηνυγάει πουλιά στο μπαλκόνι του σπιτιού και είναι έτοιμος να πηδήξει στο κενό απο τον 5ο. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ που ακούγεται πίσως απο τον ομολογούμενος στριγγλό τραγουδιστή; Μπορεί ο πατέρας του Χρήστου να είχε δίκιο αλλά παρέλειψε να αναφέρει ότι…. το τραγούδι των Βλακ Σαβατ…με τίτλο ο Παρανοϊκός…. έχει….
ΓΚ ΓΚ ΓΚ ΓΚ!!!!!!!!
ΒΧΜ: ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ!!!! (Αναφωνεί με λαχτάρα). Ενώ δεν έχουνε περάσει 20 δευτερόλεπτα.
ΧΡ: Τι αυτό είναι και γιατί φωνάζεις;
ΒΧΜ: (Ασυγκράτητος συνεχίζει τις φωνές) Αυτό είναι μέταλ!!!!
ΜΧΡ: Βρασίδα αυτό είναι ροκ και μάλιστα κακό ροκ. Ακουγεται χάλια. Απορώ αν αυτοί γίνουν ποτέ διάσημοι.
ΒΧΜ: Δε με νοιάζει. Αυτό που ακούγεται στην αρχή με τον τραγουδιστή είναι μια κιθάρα που κάνει ΓΚ ΓΚ ΓΚ ΓΚ και αυτό είναι μέταλ.
ΜΧΡ: Δηλαδή το γκ γκ γκ γκ που λες ειναι το μέταλ;
ΒΧΜ: ΝΑΙ!! Έτσι ήταν και στην ταινία.
ΜΧΡ: Ποια ταινία;
ΒΧΜ: Το Μπακ του δε φιούτσερ τη σκηνή με τη μουσική.
ΜΧΡ: (Σκέφτεται για λίγο για να φέρει τη σκηνή στο μυαλό του). Βρασίδα λυπάμαι που θα στο πω αλλά επειδή μάλλον είσαι άσχετος όπως λέει και ο γιος μου, εκείνο το τραγούδι όχι απλά δεν είναι μέταλ. Δεν είναι καν ροκ.
ΒΧΜ: Και τι είναι;
ΜΧΡ: Είναι ροκ εν ρολ. Το ξεκίνησε ένας τύπος με πολύ βαριά φωνή που τργουδούσε ροκ αράουντ δε κλοκ και έτσι ρίχναμε εμείς τις κοπέλες στα 60s.
Εμφανώς μπερδεμένος ο Βρασίδας σκέφτεται ότι το άκουσμα “ρίχνω κοπέλες με μουσική” του έφερε στο μυαλό του την κουβέντα που είχε με τον Γιάννη Χατζηροκά ο οποίος γενικά δε φαινόταν σχετικός. Την ίδια αίσθηση έχει και για τον πατέρα του Χρήστου αλλά θα κρατηθεί πριν τον κράξει γιατί θέλει να ακούσει ολόκληρο το δίσκο και σπίτι του ακούνε μόνο Στανίση.
ΒΧΜ: (Με φανερά μπερδεμένο ύφος). Έχω μπερδευτεί τελείως. Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι το Γκ γκ γκ γκ είναι το πιο ωραίο πράμα στον πλανήτη. Το ακούς και το στομάχι σου γεμίζει πεταλούδες. Ο Γιάννης Χατζηροκάς είπε οτι γκ γκ γκ γκ έχει το μέταλ. Εγώ ακούω γκ γκ γκ γκ εδώ και εσύ λες οτι είναι ροκ εν ρολ. Μήπως έχουμε μπερδέψει λίγο τα μπούτια μας με τα είδη; Σε λίγο θα μας πείτε ότι υπάρχουν πάνω απο ένα μέταλ.
ΜΧΡ: Δεν ξέρω τι λες και σίγουρα δεν ξέρω τι λέει ο Γιάννης. Εγώ ξέρω ότι αυτό είναι ροκ εν ρολ. Τώρα θα με συγχωρέσετε όμως γιατί πρέπει να πάω στη δουλειά. Βρασίδα η μητέρα σου τηλεφώνησε και ζήτησε να σε γυρίσω σπίτι.
ΒΧΜ: Εντάξει. Μπορώ να ξανα έρθω να ακούσω και τα άλλα τραγουδια κ. Μπαμπαχρήστο;
ΜΧΡ: Βεβαίως Βρασίδα. Πάμε τώρα όμως γιατί θα φωνάζει η μάνα σου. Χρήστο εσύ συμμάζεψε τους δίσκους και ετοιμάσου για φαί μόλις γυρίσει η μητέρα σου.
Αν η μαρμελάδα ήταν μέρος του σώματος θα ήταν το μυαλό του Βρασίδα αυτή τη στιγμή. Έχει καταλάβει κάτι λάθος; Μήπως οι άλλοι δεν ξέρουν τι τους γίνεται; Μήπως τελικά το μέταλ δεν είναι αυτό που φαντάζεται; Για ένα πράμα είναι σίγουρος μόνο. Ότι το γκ γκ γκ γκ του φτιάχνει τη διάθεση όποτε το ακούει. Επίσης ξέρει πολύ καλά ότι το όργανο που παρα΄γει αυτόν τον ήχο είναι η ηλεκτρική κιθάρα. Ποιός θα μπορούσε να του δώσει πληροφορίες άραγε; Στο χωριό ήταν όλοι άσχετοι και τα μόνα μέσα που σε φέρναν σε επαφή με τον έξω κόσμο ήταν η τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Το ραδιόφωνο έπαιζε Στανίση και Καζαντζίδη ενώ η τηλεόραση ήταν προσβάσιμη στο μικρό Βρασίδα μόνο τα πρωϊνά πριν το σχολείο που όλοι ήταν πολύ απασχολημένοι ώστε να του το απαγορέψουν. Πόσο κουλ θα ήταν κάποιο κανάλι να έπαιζε μουσική με ηλεκτρικές κιθάρες;
Συνεχίζεται…
