Sex on a stick Επ 1: Chuck Schuldiner

5 λεπτά ανάγνωσης.

😎Χαριτωμένα παιχνίδια στην αυλή τέλος, χτυπάει κουδούνι ξανά, Καραγιάννη αν σε ξαναπιάσω να ζωγραφίζεις π@@τσες στην αφίσα με τον Eric Adams θα φας 2ήμερη αποβολή, και πάμε λίγο να δούμε μερικούς απο αυτούς που αναφέρθηκαν ως οι πιο σέξυ μπιστς απο τον μαγικό κόσμο του μέταλ και όχι μόνο.

Διαβάστε επίσης: O Ace Frehley, κάτι άσχετοι και ο Χατζημεταλλάς μπαίνουν σε ένα μπαρ

👌👌Όπως καταλάβατε και απο τη φώτο, σήμερα θα μιλήσουμε για τον Michael “Chuck” Schuldiner, γνωστό και ως “το Death είμαι εγώ γατάκια” και όχι άδικα. Γεννημένος στις 13 Μαίου 1967 απο πατέρα Αυστριακό και μητέρα Αμερικάνα, ο Μιχαλάκης ο Τσακ ξεκίνησε τη μουσική του καριέρα σχεδόν όσο τραγικά την τελείωσε. Στην ηλικία των 9, χάνει τον αδερφό του Frank, και αποφασίζει ότι για να την παλέψει σε αυτόν τον μάταιο κόσμο πρέπει να βρει μια ασχολία. Όντας ήδη χωμένος στον κόσμο των τεχνών, αποφάσισε τελικά να σηκώσει κιθάρα. Ασχολήθηκε λίγο με την ακουστική για ένα διάστημα αλλά οι δασκάλοι του θέλαν να μαθει να παίζει Σιδηρόπουλο, μπας και βγάλει κανενα φράγκο παίζοντας σε παραλίες, αλλά ο Μιχαλάκης ο Τσακ τους έδειξε κωλόχερο και το γύρισε στην ηλεκτρική. 🎸


🥰Οι γονείς του Μιχαλάκη του Τσακ πάντως δεν ήταν τίποτε τελειωμένες τσιγαρορουφήχτρες. Ίσα ίσα φέρανε τον μικρό Μιχαλάκη σε επαφή με το NWOBHM, με μπάντες όπως οι Watchtower, και οι Queensrÿche αλλά και τους Kiss. O Μιχαλάκης αποφάσισε τελικά να παρατήσει το σχολείο για να γίνει ροκ σταρ αλλά εκμυστηρεύτηκε σε μια συνέντευξη ότι έκανε μλκία τελικά και ότι αν δεν δημιουργούσε ένα ολόκληρο μουσικό είδος τότε θα γινόταν μάγειρας ή κτηνίατρος. Τόσο ψυχούλης ήταν!!!❤❤

🙃🙃Σε μια ηλικία που οι περισσότεροι έχουμε πάρει χρυσό μετάλλιο στο άθλημα της κατακόρυφης πεοπαλινδρόμησης, ο Μιχαλάκης, στα 16 του, παίρνει έμπνευση απο τους Nasty Savage, μια thrash metal μπάντα απο τη Florida των H.Π.Α., και σκέφτεται “Νομίζω ήρθε ο καιρός να παίξουμε λίγο αντρικό μέταλ γιατί έχουμε γεμίσει σκατίφλωρες” και δημιουργεί τους Mantas. Μετά πήγε να την πέσει στη Μαιρούλα και ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος:
– Γεια σου κούκλα. Έχεις πολύ ωραία μάτια! 😏
– Το στήθος μου είναι εδώ κάτω. 🤨
– Συγνώμη κούκλα, τα μάτια σου είναι ποίημα! Παίζω σε μπάντα που λες! 😎🎸
– Αχ τι καλός! Πως λέγεται η μπάντα σου; 🤩
– Mantas. 🤗
– Καλέ, τι χάλια όνομα είναι αυτό; 😮 Άχουυυ…Συγνώμη πρέπει κατεπειγόντως να ταίσω το λάμα μου!! Τα λέμε!
Ως αποτέλεσμα αυτής της περιπέτειας, ο Μιχαλάκης ο Τσακ σκέφτηκε ότι δε θα γ@μήσει σήμερα με το Mantas αλλά θα ήταν πολύ γαμάτο να ονομάσει τη μπάντα του με κάτι που θα βαφτίσει ένα ολόκληρο είδος και θα μου χαρίσει μερικούς πονοκεφάλους όταν θα ακούω για το πόσο πρωτοποριακό είναι το deathcore!😤

🤩🤩Άξιο αναφοράς είναι και το γεγονός ότι μετά το Scream Bloody Gore τα μέλη των Death πιάσανε κουβέντα σε ένα ψηστήρι στο Πήλιο και όσο η μυρωδιά απο τις πανσέτες τους τρυπούσε τις μύτες αποφάσισαν να συζητήσουν για τους στίχους τους.
Chuck: Ρε μλκες ξέρετε κάτι; “Ξερατό για το μυαλό και σκουλίκια για πέος” είναι στίχος για το πουλί. Μήπως να σοβαρέψουμε λίγο τους στίχους μας;🤔
James: Γιατί ρε Τσακ. Δημιούργησες ολόκληρο είδος όχι μόνο μουσικά αλλά και στιχουργικά. Η θεματολογία του Death βασίζεται και σε λίγη σπλατεριά.🔴
C: Ρε τενεκέδες σοβαρευτείτε!! Tραγούδάμε ότι γ@μ@με και βι@ζουμε ζόμπι ιερόδουλες. 🤣🤣
Bill: Έχεις τα δίκια σου. Τι προτείνεις; 🤔
C: Κοίτα έτσι πως αγναντεύω το Αιγαίο απο ψηλά, νιώθω την αρχαία ελληνική φιλοσοφία να μου ΓΚαυλώνει το μυαλό. Λέω ο επόμενος δίσκος να έχει θεματολογία λίγο πιο κοινωνικοφιλοσοφική.
Και κάπως έτσι, με αυτή την 100% αληθινή ιστορία, έγινε η στροφή στη θεματολογία των Death με το Spiritual Healing του 1990.


🤗Εκείνο που ίσως να μη γνωρίζατε για τον Μιχαλάκη τον Τσακ είναι το γεγονός ότι ο ίδιος ήταν βαθιά φιλοσοφημένος και αισιόδοξος άνθρωπος παρόλο που η μουσική που μας χάρισε, τίναξε τα πέταλα σε ότι μέτρα και σταθμά υπήρχαν μέχρι τότε στον ακραίο ήχο. Απο τη θεματολογία των Death μπορείς να καταλάβεις ότι πίσω απο την ομώτητα του ήχου υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον και ανησυχία για την ανθρώπινη ύπαρξη και παρόλο που συνέχισε να γράφει ακόμα και όταν αρρώστησε, η στάση του παρέμεινε ακέραια χωρίς να τον πάρει απο κάτω.

Διαβάστε επίσης: Death – 36 χρόνια πριν το μέταλ δε θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο μετά το “Scream Bloody Gore”

😥😥Την ημέρα των 32ων γενεθλίων του, στις 13 Μαίου 1999, σαν μια πολύ άσχημη φάρσα, ο μεγάλος Chuck διαγνώστηκε με καρκίνο στον εγκέφαλο. Το σύμπαν γ@μήθηκε δηλαδή και είπε “Ποιο είναι το πιο πολύτιμο πράμα αυτού του ανθρώπου; Το μυαλό του!! Death!!”. Εγώ θα παρηγορώ τον εαυτό μου λέγοντας ότι οι μεγατόνοι IQ αυτού του ανθρώπου δεν άξιζαν αυτό το εύθραυστο ανθρώπινο σώμα!

😓😓Για τα επόμενα 2 χρόνια πάλεψε σκληρά και συνέχισε να γράφει μουσική (συμπεριλαμβανομένου του δεύτερου δίσκου των Control Denied) ενώ συρροή απο μουσικούς απο όλα τα είδη του κόσμου (Korn, Red Hot Chili Peppers, Kid Rock, Dave Grohl και Trivium), προσπάθησαν να μαζέψουν λεφτά μέσα απο δωρεές και δημοπρασίες ώστε ο Chuck να μπορέσει να συνεχίσει τις θεραπείες του.

🖤🖤🖤Παρόλες τις προσπάθεις, τις θεραπείες και την θετική ενέργεια του κόσμου, στις 13 Δεκεμβρίου 2001 ο Chuck κλείνει τα μάτια του για τελευταία φορά αφήνοντας μας την ανάμνηση όχι μόνο ενώς απίστευτα ταλαντούχου μουσικού, όχι μόνο του ανθρώπου που πήρε τον ακραίο ήχο και απο καρναβάλι που ήταν το έκανε κάτι βαθιά φιλοσοφημένο και προοδευτικό, αλλά και ενός παιδαρά που πολλοί απο εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα μπαίνατε, θα μένατε και θα τον θέλατε και μόνο για πάρτη σας! Και όχι άδικα! 🥰

R.I.P. Michael “Chuck” Schuldiner 🖤


Avatar photo

Βρασίδας Χατζημεταλλάς

Βρασίδας Χατζημεταλλάς. Όνομα και πράμα με τουλάχιστον 30 χρόνια εμπειρίας σε ακροάσεις μέτσολ, ροκ και Κατερίνας Στανίση και άλλα τόσα παίζοντας σε μπάντες προσπαθώντας να κυκλοφορήσει δίσκους, καταλήγει σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα. Μόνο Μέιντεν.

Mόνο Άρθρα

Dead Kennedys – Plastic Surgery Disasters ή πως χώνεις ανελέητα like a boss.

4 λεπτά ανάγνωσης.⏰🚗Με την επιστροφή του Doc Brown ξανά σε ρόλο σοφέρ, θα εκμεταλλευτούμε την Ντελόριαν για να πάμε στο 1982, λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του Number of the Beast των Iron Maiden. Αναφέρω τον εν λόγω δίσκο γιατί έκρυψε απο τους μονομεϊντενάδες(και άλλους τρόμπες παρόμοιας φιλοσοφίας) κάποιες κυκλοφορίες εκείνης τη χρονιάς απο αλλά […]

Περισσότερα
Mόνο Άρθρα

NOFX – So Long and Thanks for All the Shoes ή αλλιώς πως διαδέχεσαι δισκάρα

5 λεπτά ανάγνωσης.🌌Στο σύμπαν των χατζημεταλλάδων, τα 80s είναι μόνο μέιντεν και μόνο θρας. Όχι οι δικοί μας ΜΟΝΟ ΘΡΑΣ. αλλά ξέρετε οι Leftallika, GriniaDeth κλπ κλπ. Leftallika, GriniaDeth κλπ. Την ίδια δεκαετία μπάντες όπως οι NOFX και Bad Religion κάνανε τα ξεκινήματα τους την ίδια στιγμή που οι προαναφερθέντες δεν είχανε βγάλει ακόμα τους […]

Περισσότερα
Mόνο Άρθρα

Bad Religion – No Control ή αλλιώς επίκαιρο σφηνάκι πανκ

4 λεπτά ανάγνωσης.😁Και που λέτε σκάει ανακοίνωση για το live του χρόνου The Offspring με Bad Religion, και ο μπασίστας μου μέσα στην ανυπέρβλητη χαρά του με ρωτάει αν θα πάμε. Εγώ φυσικά που έχω γίνει δεινός λογιστής μετά απο τόσες καλές ανακοινώσεις για του χρόνου, του απαντάω σαν χατζημεταλλάς “Πάλι Offspring; Φέτος μόνο τρου […]

Περισσότερα