8 λεπτά ανάγνωσης.
12 Αυγούστου το 1991 και οι Metallica κυκλοφορούν το μεγαλύτερο ξεπούλ…ήθελα να πω το μεγαλύτερο μουσικό πόνημα όσο αφορά, όχι μόνο τη μέταλ μουσική αλλά και τη μουσική βιομηχανία γενικότερα. Το Black Album (που το όνομα του δεν είναι Black Album αλλά απλά Metallica) βγαίνει στα καταστήματα και μοσχοπουλάει σαν φρέσκο ψωμάκι της γιαγιάς.
Διαβάστε επίσης: Black Sabbath: To σωστό reunion, το ορθόδοξο
Το κουαρτέτο των James Hetfield, Kirk Hammett, Jason Newsted και Lars Ulrich, όντας ήδη ένα μεγάλο όνομα στη μέταλ σκηνή και κοινότητα, μπαίνουν στο στούντιο με τον παραγωγό, των The Cult και Mötley Crüe, Bob Rock (πραγματικό όνομα) και θα έλεγε κανείς ότι για ένα χρόνο είχαν να παλέψουν κυρίως τον κακό τους εαυτό παρά οτιδήποτε άλλο. Το ντοκιμαντέρ ‘A year and a half in the life of Metallica’ θα σας πείσει.
Η παραγωγή κράτησε για πάνω απο ένα χρόνο και το άλμπουμ φιγούραρε, με το καλημέρα σας, στο νούμερο του Billboard. Λόγω της τεράστιας επιτυχίας του ο δίσκος έμεινε εκεί για καιρό ενώ οι αρχικές πωλήσεις του έφτασαν τα 16 εκατομμύρια αντίτυπα.
Mε αφορμή την πρόσφατη επέτειο της κυκλοφορίας του ορίστε 11+1 γεγονότα που μπορεί να μη γνωρίζατε για το Black Album. Το τελευταίο ειδικά είναι πολύ juicy!!
1. Tα τραγόυδια είναι μικρότερα απο το ….And Justice For All γιατί ξενέρωνε ο κόσμος στις συναυλίες των Metallica.
Κατα τη διάρκεια της περιοδείας του προηγούμενου δίσκου, το συγκρότημα παρατήρησε ότι σε μερικά απο τα, σχεδόν δεκάλεπτα, κομμάτια τους ο κόσμος βαριόταν τη ζωή του. Ο Kirk Hammett αναπωλεί: “Ο κόσμος δεν το απολάμβανε όσο εμείς. Αν δεν ήταν και τα πυροτεχνήματα στο τέλος κάθε κομματιού τότε θα μιλούσαμε για την απόλυτη βαρεμάρα”.
2. Πήρε 10 μήνες και 1 εκατομμύριο δολλάρια για να δημιουργηθεί.
Οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν τον Οκτώβρη του 1990 στα One on One Recording Studios στο Hollywood της Califrornia. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο δίσκος έγινε remix 3 φορές παρόλο που ο Bob Rock τους δούλευε λίγο ψιλό γαζί ώστε να κάνουν πιο γρήγορα με τις ηχογραφήσεις, λέγοντας τους ότι θα επανλέθουν σε όσα σημεία χρειάζεται να επαναηχογραφηθούν. Φυσικά και δεν επανήλθαν ποτέ διαφορετικά θα μιλούσαμε για κυκλοφορία ίσως τον επόμενο χρόνο!
3. Τρία απο τα μέλη των Metallica περνούσαν ζόρικα διαζύγια εκείνη την περίοδο.
“Ο Lars ,ο Jason και εγώ τραβούσαμε ζόρια με τα διαζύγια μας”, είπε ο Kirk Hammett. “Ήμασταν όλοι ένα ψυχολογικό ράκος. Εγώ προσωπικά προσπαθούσα να μεταδώσω αυτή την ενέργεια στη μουσική ώστε να βγει κάτι θετικό. Το ίδιο και ο Jason με τον Lars και αυτός είναι ένας λόγος που το άλμπουμ ακούγεται έτσι όπως ακούγεται.”
4. Ο James Hetfield και o Bob Rock τις παίζανε συχνά.
Σφαλιάρες ντε!!! Ο James Hetfield έριχνε καραμπινάτα “άκυρα” στον Bob Rock ακόμα και πριν καν ο δεύτερος ολοκληρώσει τη σκέψη του. Ανα διαστήματα θα υποχωρούσε σε κάποιος προτάσεις του Bob Rock αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για τον παραγωγό. Σε κάποιο σημείο μάλιστα τους είπε ότι δε θέλει να ξαναδουλέψει μαζί τους παρόλες τις καλές στιγμές. Το ίδιο είπαν και εκείνοι φυσικά. Παρόλα αυτά ο ίδιος θεωρεί το δίσκο ως το μεγαλύτερο επίτευγμα του και φυσικά δούλεψε μαζί τους για τους επόμενους τρεις δίσκους.
5. Ο Bob Rock έδωσε μεγαλύτερη προτεραιότητα στα ντραμς παρά στην κιθάρα.
Ο Lars Ulrich ήθελε η μπάντα να γκρουβάρει περισσότερο. Σε αυτό συνετέλεσε ο δίσκος των AC/DC “Back In Black, που κυκλοφόρησε το 1980 και ήταν το κύριο σημείο αναφοράς του. Ο Bob Rock είπε ότι για να γίνει αυτό η μπάντα θα έπρεπε να παίζει “πάνω” στα ντραμς. Ως αποτέλεσμα σε ορισμένα τραγούδια η μπάντα ακολουθούσε τον Lars και είτε το πιστεύετε είτε όχι, αυτό έκανε τη διαφορά.
Επίσης ζήτησε απο τον Jason Newsted να παίζει περισσότερο σαν μπασίστας και λιγότερο σαν κιθαρίστας. Αξίζει να σημειωθεί φυσικά ότι ο Bob Rock έβαλε τα μέλη του συγκροτήματος να παίζουν όλοι μαζί και όχι ένας ένας όπως κάνανε μέχρι τότε. Αυτό έφερε σε δύσκολη θέση τη μπάντα και ειδικά τον Kirk Hammett που έπρεπε να μάθει και να παίξει τα σόλο του μαζί με τη μπάντα και όχι μόνος με την ησυχία του. Όπως ήταν επόμενο ο Bob Rock δεν έχασε την ευκαιρία να του βάλει χέρι και να του πει ότι δεν δένει με τη μπάντα και πρέπει να το δουλέψει αυτό.
Γενικά ο Bob Rock τους θα έλεγε κανείς ότι τους έμαθε να παίζουν σαν μπάντα!
6. Τα χαμηλότερα κουρδίσματα των Metallica ήταν “ευγενική χορηγία” των Mötley Crüe
Για τους πιο καταρτισμένους μουσικά, η μπάντα μέχρι εκείνη τη στιγμή έπαιζε κυρίως με το κλασικό κούρδισμα που έχουν όλες οι κιθάρες. Το κούρδισμα αυτό έχει σαν πιο χαμηλή νότα τη Μι και αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι περισσότερες μέταλ μπάντες να γράφουν σε Μι ώστε να ακουστούν “heavy”. O Bob Rock ρώτησε σε κάποια φάση τη μπάντα “τι φάση και όλα τα τραγόυδια σας είναι σε Μι”; Στη συνέχεια τους μίλησε για τη χρήση διαφορετικών και πιο χαμηλών κουρδισμάτων όπως είχανε κάνει οι Mötley Crüe στο Dr. Feelgood.
Οι Metallica είχαν χρησιμοποιείσει μια φορά στο παρελθόν χαμηλότερο κούρδισμα στο “The Thing That Should Not Be” (πρακτικά είναι το κλασικό κουρδισμα κιθάρας μια νότα πιο χαμηλά) όποτε ο Bob Rock άδραξε την ευκαιρία να τους μυήσει ξανά σε χαμηλότερα κουρδίσματα. Και εγέντετο Sad But True….
7. O James Hetfield επηρεάστηκε πολύ απο το ‘Wicked Game’ του Chris Issak.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή μπορούμε να παραδεχθούμε ότι ο James Hetfield κυρίως ούρλιαζε παρά τραγουδούσε. Σε μια απο τις ηχογραφήσεις ο James Hetfield έπαιζε το Wicked Game του Chris Issak και ρωτούσε τον Bob Rock πως θα μπορούσε να τραγουδήσει με παρόμοιο τρόπο τα κομμάτια “Nothing Else Matters” και “Unforgiven”. O Bob Rock απάντησε ότι ο Chris Issak δίνει μια παράσταση και λέει μια ιστορία όποτε πρέπει να το αποτυπώσουμε αυτό με τον καλύτερο δυνατό ήχο.
Ο Bob Rock λοιπόν το μικρόφωνο ώστε να έχει τον τέλειο ήχο αλλά αντί να τον “διπλογράψει” (στις μέταλ παραγωγές η κύρια φωνή ηχογραφείται συνήθως δύο και τρεις φορές η μια πάνω στην άλλη ώστε να ακουστεί πιο στιβαρή και γεμάτη. Στον αντίποδα χάνονται οι διάφορες μικρές ιδιοσυκγρασίες και χαρακτηριστικά της), o Bob Rock συμβούλεψε τον James να τραγουδήσει μια φορά ώστε να πιάσουν όλα τα χαρακτηριστικά και τα “παιχνίδια” της φωνής όπως ακριβώς έκανε ο Chris Issak.
8. To “Nothing Else Matters” είναι πολύ προσωπικό κομμάτι για τον James Hetfield.
“Αυτό το τραγούδι είναι πρακτικά εγώ και η κιθάρα μου στο δρόμο”, λέει ο James Hetfield. “Καθόμουν στο δωμάτιο μου κάπου στον Καναδά και το δούλευα. Ήταν κάτι προσωπικό. Μετά το έδειξα στον Lars και του άρεσε πολύ. Μετά σκέφτηκα ότι όντως είναι ένα πολύ καλό τραγούδι.” Ο Kirk Hammett είχε διαφορετική άποψη και νόμιζε ότι ο James έγραψε ένα τραγόυδι για την κοπέλα του. Ο Bob Rock απο την άλλη νόμιζε ότι επρόκειτο για ένα κομμάτι αγάπης χωρίς τη λέξη “αγάπη”.
9. Ένα απο τα ριφς του “Enter Sandman” είναι “δανεισμένο” απο τους Heart.
Ο Kirk Hammett έχει παραδεχτεί πλέον ότι μια απο τις φράσεις που έπαιξε στο “Enter Sandman” είναι στεγνά κλεψιά απο το Magic Man των Heart. O ίδιος λέει συγκεκριμένα ότι δεν το πήρε απο την αυθεντική έκδοση αλλά απο το sample που πήρε ο Ice-T για ένα δικό του κομμάτι. “Το άκουσα και σκέφτηκα… ‘Το κλέβω'”!
10. Οι Metallica οργανώσανε τεράστιο listening party πριν την κυκλοφορία το Madison Square Garden της Νέας Υόρκης.
Πριν την επίσημη κυκλοφορία η μπάντα έστησε ένα τεράστιο listening party στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης, όπου ο κόσμος θα μπορούσε να ακούσει το δίσκο πριν την κυκλοφορία του. 19.000 κόσμος παρεβέθησαν με τον Lars Ulrich να σχολιάζει επι τούτου ότι είναι πολύ ενοχλητικό που ο δίσκος θα παίξει στο Madison Square Garden πριν απο την ιδια μπάντα!
11. Ο Lars Ulrich δεν πέταξε και τη σκούφια του με την επιτυχία του δίσκου.
Ο Lars Ulrich βρισκόταν στο δωμάτιο του στην Βουδαπέστη της Ουγγαρίας όταν ήρθε ένα φαξ που έλεγε ότι ο δίσκος είναι νούμερο ένα στην Αμερική. Ο Ulrich είπε συγκεκριμένα: “Νομίζεις ότι μια μέρα κάποιος θα σου πει ότι έχεις έναν νούμερο ένα δίσκο στην Αμερική και όλοι θα πάθουν πλάκα με αυτόν, και ότι αυτό είναι κάτι σοβαρό. Εγώ απλά καθόμουν στο δωμάτιο και σκεφτόμουνα ‘Άλλο ένα φαξ.”
Bonus: To Countdown To Extinction έφτασε μέχρι το νούμερο 2 του Billboard
Έλα τώρα….Metallica χωρίς λίγο Megadeth δε γίνεται. Και πως να γίνει άλλωστε όταν o ίδιος ο Dave Mustaine, βλέποντας την επιτυχία του Black Album, αποφάσισε να κάνει κάτι παρόμοιο διατηρώντας όμως την εκτελεστική αρτιότητα όπως την είχαμε συνηθίσει στους Megadeth.
Ως αποτέλεσμα απλοποίησαν τα κομμάτια τους και σκαρφαλώσανε μέχρι το νούμερο 2 του BillBoard, με τις αρχικές πωλήσεις τους να φτάνουν τις 128.000. Η μπάντα είχε τρελαθεί απο τη χαρά της εκτός φυσικά απο έναν. Ο λόγος φυσικά ήταν ότι ο δίσκος δεν έφτασε στο νούμερο ένα και έχασε την πρωτιά εξαιτίας του πολύ δημοφιλούς τότε “Some Gave All” του Billy Ray Cyrus…Θα σας δώσω μια βοήθεια για το ποιός ήταν. To όνομα του ξεκινάει απο Dave και τελειώνει σε Mustaine.
