6 λεπτά ανάγνωσης.
🤗Φανταστείτε λίγο το εξής σκηνικό. Είστε στο χωριό και κάθεστε στο μπαλκόνι της γιαγιάς, σας περιτριγυρίζουν καταπράσινοι λόφοι και η μυρωδιά απο τα ψητά σας έχει σπάσει τη μύτη. Σκάει και σαλάτα επικούρα με 12 ουγκιές φέτα και λάδι απο τον καλύτερο παραγωγό του χωριού. Ξέρετε πιο λάδι λέω. Εκείνο που το βάζεις σε ποτήρι κρασιού για να το μυρίσεις και να το πιείς, αφήνοντας την φρεσκάδα του να σου καψαλίσει το λαιμό σαν το σόλο απο το Painkiller! Την επόμενη χρονιά ξαναπηγαίνεις στο χωριό και μαθαίνεις ότι απο μια παπαριά ενός δικηγόρου, έκλεισε το ελαιοτριβείο του Oil God, με τον ίδιο να λέει “Μα ρε παιδιά εγώ ήθελα απλά να βγάλω και λίγες μπάμιες εφέτο”. Ο φουκαράς που του έμελλε να συνεχίσει να προωθεί το λάδι του χωριού, παρότι το καλύτερο παιδί, δεν έχει τα εργαλεία και τα μέσα να παράξει ίδιας ποιότητας λάδι και παρόλο που κάνει μια τιμιότατη προσπάθεια, εσύ στραβομουτσιουνιάζεις και κάνει η γιαγιά σου να σε δει 7 χρόνια! Τετραμάλακας εν ολίγης!
🤓Τον Tim “Ripper” Owens δεν τον ελές και παρεξηγημένη ψυχή ακριβώς, ούτε και κάποιον που τρώει χέιτ επειδή υπάρχει, σαν τον Γιαννίκο τον Γκερς. Αν όμως ένας καλλιτέχνης ανά τα χρόνια είχε το πιο δύσκολο έργο στο να διαδεχθεί κάποιο original μέλος heavy metal μπάντας αυτός ήταν ο Τιμόθεος, που κυριολεκτικά έπρεπε να τραγουδήσει μέταλ στη μπάντα του Metal God. Χώρια τα ψυχολογικά των μελών, ε;; Εγώ πάντως θα είχα λυποθημίσει απο το “Χατζημεταλλά θέλεις να τραγουδήσεις στους Judas Priest;”. Το άρθρο αυτό έχει σκοπό μέσα απο την γνώσιν και την συμμόρφωσιν να δώσει λίγο περισσότερη αγάπη στον Τιμόθεο που αν του στείλεις μήνυμα να πάτε για μπύρα νιώθω ότι δε θα σε αφήσει στο “διαβάστηκε”.
✨Γεννημένος 13 του Σεπτέμβρη 1967, μπήκε στη χώρα του Rawk ακούγοντας τους δίσκους του πατέρα του. Καλλιτέχνες όπως οι Elvis, Aerosmith, Rolling Stones, Johnny Cash ερέθισαν τον μικρό Τιμ και στην ηλικία των 12 ετών γοητεύτηκε απο το τραγούδι και μπήκε έτσι στη χορωδία του σχολείου. Ο Τιμόθεος Στέφανος Όουενς ξεκίνησε τη μουσική του καριέρα με τους θρασάδες Brainicide, όπου δυστυχώς δεν πήγε καλά αυτό και χάλασαν κυριολεκτικά μετά τα πρώτα τρία ντέμο. Μεταπηδά μετά στους Winter’s Bane με μερικά απο τα πρώην μέλη των Brainicide, με τους οποίους κυκλοφορούν το Heart of a Killer το 1993 ενώ κάποια βράδια εμφανιζόντουσαν ως British Steel, tribute μπάντα στους Judas Priest, παίζοντας 13 φορές το Breaking the Law γιατί ο κόσμος είναι μπουμπούνες και ξέρουν μόνο δυο τραγούδια.
🤘🤘Σε ένα show των British Steel, στο οποίο ο Scott Travis(drummer των Judas Priest) έκανε guest εμφάνιση, κάτι κορτσόπα βιντεοσκοπήσανε το show και το έστειλαν στον Scott. O Τιμόθεος θυμάται ότι το show ήταν χάλια και αυτό έκανε την έκπληξη του ακόμα πιο μεγάλη όταν χτύπησε το τηλέφωνο και στην άλλη μεριά ήταν η Jayne Andrews, manager των Priest, η οποία του είπε “Ναι γεια σας είμαστε απο τη Vodaf…εεεε συγνώμη απο το μάνατζμεντ των Πριστ ήθελα να πω. Κάτι τσούπρες που δεν ξέρουν να ντύνονται μας έστειλαν ένα βίντεο σας που τραγουδάτε Judas Priest και μπορείτε να πιάσετε τις ψηλές του καράφλα”. Ο Τιμόθεος στην αρχή δεν πίστευε στα αυτιά του αλλά μετά γούγλαρε το Jayne Andrews και διαπίστωσε ότι τελικά δεν είναι απο τη Vodafone για νέες προσφορές με €124 το μήνα 4 λεπτά ομιλίας και 2 SMS.
🎤Φαστ φόργουορντ στη μέρα της audition, ο Tipton ζήτησε απο τον Τιμόθεο να τραγουδήσει πάνω απο μία ακαπέλα έκδοση του Victim of Changes, o Τιμόθεος δίδαξε χατζημεταλλιά, έπιασε και την ψηλή και έτσι απέφυγε ικανότατα το “Θα σας καλέσουμε”. Θέλω να κρατήσετε ως εδώ το ότι ο Τιμόθεος δεν ήταν φυσικά μέταλ γκαντ αλλά κρατούσε καλά τα μπόσικα στο τραγούδι. Ίσως το είχε λίγο περισσότερο τεχνικά απο τον άλλον τύπο που θέλω να του κάνω αγκαλίτσα και ακούει στο όνομα Blaze Bayley.
🥗Oil God φακτ: O Τιμόθεος πήρε το παρατσούκλι The Ripper απο το τραγούδι των Judas Priest όταν ζήτησε να το τραγουδήσει τη μέρα της audition.
☀Με εξαίρεση μια λαμπρή στιγμή της υποψηφιότητας για Grammy του Bullet Train, το “ας παίξουμε και εμείς λιγο false” Jugulator και το “οκ ας παίξουμε λίγο πριστ ξανά γιατί παίχτηκε μλκία” Demolition, δεν αγαπήθηκε ιδιαίτερα. ‘Oχι επειδή οι δίσκοι ήταν απαραίτητα κακοί, αλλά επειδή επιπρόσθετα ο κόσμος είχε συνηθίσει το λάδι του Oil God και όχι του φουκαρά που έπρεπε να πάρει τη θέση του. Η φράση που έβαλε ψίλους στα αυτιά του Τιμ ήταν το “Τα λεφτά είναι πολλά Τιμόθεε μου” του Glenn Tipton όταν του εξηγούσε πόσα λεφτά τους δίνουν για να φέρουν πίσω τον Rob. Ένα τηλεφώνημα απο τους Iced Earth, που τον καλούσαν να παίξουν τις κουμπάρες, επιβεβαίωσε τις υποψίες του και οι Judas Priest σαν άλλοι τετραμάλακες που δεν έχουν @@ να χωρίσουν σαν άντρες, του στείλανε φαξ γράφοντας απλά “Φεύγεις απο τη μπάντα”.
🌍Στους Iced Earth τώρα η φάση ήταν πάνω κάτω ίδια. Ο Τιμόθεος είχε να αντικαταστήσει ακόμα μια λατρεμένη φιγούρα, τον Ματθαίο τον Barlow. Η διαφορά εδώ είναι ότι κυκλοφόρησε μαζί τους το The Glorious Burden έναν δίσκο που δεν είχε σε καμία περίπτωση την τύχη των Jugulator και Demolition. Εδώ που τα λέμε όταν ακούω Demolition παθαίνω OCD επειδή θέλω να πω …Man και να χαϊδέψω τα μαλλιά της Sandra Bullock όταν λέει Lt. Lenina Huxley στο Demolition Man. Παρεμπιπτόντως καραχατζημεταλλάς η Λενίνα στην ταινία. Η ιστορία με τους Iced Earth τελείωσε φυσικά πως αλλιώς; Με την επανεπιστροφή του Matt Barlow για The Crucidle of Man που ούτε ο ίδιος ο Schaffer ήξερε τι ακριβώς έγραφε και γιατί.
😥😌Μετά απο αρκετά χρόνια να είναι το παιδί της φάπας και να βγάζουν όλοι τα γαμημένα ψυχολογικά τους πάνω του, ο Τιμόθεος δέχεται ένα τηλεφώνημα να πάει να τζαμάρει με David Ellefson, K.K. και τον πρώην ντράμερ των Priest, Les Binks, όπου μόλις ο K.K. πήρε πουλί απο τους Judas Priest σχηματίσανε τους K.K. Priest. Μέχρι στιγμής φαίνεται να πηγαίνει καλά το χατζημεταλλάδικο στυλ που παίζουν και φτου φτου να μην τον ματιάξω τον ομορφάντρα μου!
😄Άσχετα αν μας αρέσει ο Τιμόθεος ή όχι, ή ακόμα και η δισκογραφία του, θέλω λίγο να αντιληφθούμε πόσο δύσκολο είναι να αντικαθιστάς τον Oil God και πως νιώθεις όταν καταλαβαίνεις ότι το λάδι της σαλάτας δεν είναι αυτό που έχεις συνηθίσει. Εκτός απο το γεγονός οτι μιλάμε για τους Rob Halford και Matt Barlow έχουμε να κάνουμε και με ακροατές μεταλλάδες, μια ράτσα ανθρώπων μαλωμένων με την αλλαγή και παράφορα ερωτευμένων με τη συνήθεια. Αν η Συνήθεια έβγαζε δίσκους, δε θα χαλούσε ποτέ και θα ήταν πάντα τρου!
😁🍺Εγώ θα έπινα πάντως μπύρες με τον Τιμόθεο. Εσείς;
