34 τραγούδια που πρέπει να θυμάσαι απο το 2003.

8 λεπτά ανάγνωσης.

Δύο δεκαετίες έχουνε περάσει απο το 2003 και πολλά έχουν αλλάξει στο μέταλ και όχι μόνο. Δευτέρα σήμερα και είναι μια καλή μέρα για μια εκδρομούλα νοσταλγίας στο 2003. Φορέστε ακουστικά, βάλτε δροσερή μπυρίτσα και πάμε να δούμε μερικά κομμάτια-ορόσημα εκείνης της χρονιάς!

 


Arch Enemy – “We Will Rise”

Το Anthems Of Rebellion είναι το δεύτερο album των Arch Enemy με την Angela Gossow στα φωνητικά, στο οποίο συμπεριλαμβάνετε το fan favorite και gig friendly “We Will Rise.” O υπόλοιπος δίσκος καλός είναι αλλά το συγκεκριμένο τραγούδι ξεχωρίζει.

 

Avenged Sevenfold – “Chapter Four”

Οκ μπορεί το “Unholy Confessions” να έχει το ριφάκι αλλά το “Chapter Four” είναι ξεκάθαρο melodic death metal. Εντάξει μπορεί να φλωρέψανε στη συνέχεια αλλά αν μεγάλωσες με σαπιο metal εκείνης της χρονιάς δε γίνεται να μην σου αρέσει το Waking The Fallen(Μην εξίσου σάπια παραγωγή).


 

Between The Buried And Me – “Mordecai”

Το Silent Circus ήταν ο πρώτη κυκλοφορία της μπάντας με την Victory Records. Τα δυο πρώτα τραγούδια είναι αυτό που λέμε “Θα πεθάνεις στο πιτ”. Το ένα είναι το “Mordecai” και όλοι το ξέρουν ότι είναι μόνο για ξύλο.

 

The Black Dahlia Murder – “Funeral Thirst”

Το ντεπούτο – Unhallowed, είναι εκεί που όλα ξεκίνησαν. Μετά απο ένα σύντομο εισαγωγικό τραγούδι το “Funeral Thirst” κάνει ξεκάθαρο το γεγονός ότι οι The Black Dahlia Murder ήρθαν για να μείνουν.

 

Children Of Bodom – “Needled 24/7”

Ο Alexi Laiho θα μνημονεύεται ως ένας απο τους θρυλικότερους κιθαρίστες εκείνης της εποχής και όχι μόνο αυτό φυσικά. Το “Needled 24/7” είναι ένας απο τους λόγους που ο Alexi έιναι μεγάλος. Η δουλειά που έγινε στο Hatecrew Deathroll είναι απλά μαγική.

 

Chimaira – “Pure Hatred”

O Andols Herrick κάνει ξεκάθαρο μετά την εισαγωγή ότι θα πεθάνεις στο πιτ. Το The Impossibility Of Reason είναι ένα παράδειγμα γιατί θα έπρεπε οι Chimaira να βγάλουν και άλλο δίσκο.

 

Cradle Of Filth – “The Promise Of Fever”

Ενορχήστρωση απο την ορχήστρα της Βουδαπέστης και 40 άτομα χωροδία; Μέσα! Μια ιστορία βασισμένη στο Paradise Lost του John Milton.

 

Dimmu Borgir – “Progenies of the Great Apocalypse”

Για τους φανς των Dimmu Borgir το συγκεκριμένο τραγούδι δεν είναι έκπληξη που βρίσκεται στη λίστα. Αν ένα κομμάτι καθόρισε τον ήχο τους είναι το “Progenies of the Great Apocalypse”. Και ακούγεται εξίσου ισωπεδωτικό μέχρι και σήμερα.

 

Dream Theater – “As I Am”

Το Train Of Thought είναι ένας απο τους πιο χέβυ δίσκους των DT και το As I am το δηλώνει περίτρανα. Μη δώσετε πολύ σημασία στις ραπιές που προσπαθεί ο LaBrie στο “Honor Thy Father”. Ήταν τα 00s τότε και γενικά γινόταν…πράματα!

 

Enslaved – “Havenless”

Για τον Ivar Bjørnson πρέπει να γραφτεί βιβλιό για το πόσο καλός συνθέτης είναι. Το Below The Lights είναι ένα σεμηνάριο για το πως να παντρέψεις το viking, το black και το progressive. Ακούστε το “Havenless” και θα καταλάβετε τι εννούμε.

 

Every Time I Die – “Floater”

Αν τους πρόλαβες όσο υπήρχαν ακόμα τότε θα ξέρεις το “Floater.” Και αν δεν το ξέρεις τότε αν βρέθηκες σε κάποιο λάιβ τους επιβίωσες απο τις στριφογυριστές κλωτσιές και μπουνιές κατα τη διάρκεια του μοσπιτ. Όπως και να έχει μπορείς να το ακούσεις σήμερα χωρίς να φοβάσαι μη φας ξόφαλτση.

 

Gojira – “The Link”

Ακούγοντας Gojira αναρωτιέμαι αν υπήρξε ποτέ κάποιο σημείο στην καριέρα τους που να μην ήταν καλοί. Η απάντηση είναι όχι. Και παρόλο που με το The Link ακόμα το ψάχνανε, το αποτέλεσμα ήταν πέρα για πέρα αξιόλογο ντροπιάζοντας άλλες “μέταλ” προσπάθειες της εποχής.

 

Hatebreed – “Live For This”

Δε χρειάζεται να πούμε πολλά για τούτη τη μπάντα. Βλέπεις Hatebreed; Ξέρεις ότι θα πεθάνεις στο πιτ. Επιπλέον θαρρώ ότι το The Rise Of Brutality θα πρέπει να είναι σε όλα τα playlist όταν πας στο γυμναστήριο.

 

Horse The Band – “Cutsman”

Εδώ έχουμε να κάνουμε με τη γέννηση του Nintendocore! Το R. Borlax είναι απο αυτούς τους παράξενους δίσκους που μπορούσε να βγει μόνο τη δεκαετία του 2000 και να είναι δημοφιλής και σήμερα.

 

Iron Maiden – “Rainmaker”

Το χάλια artwork αυτού του δίσκου συνήθως επισκιάζει το γεγονός ότι υπάρχουν κρυφά διαμάντια μέσα. Εντάξει δεν είναι και Brave New World αλλά αν μη τι άλλο ήταν solid και αξίζει να ακρόαση σήμερα.

 

Ion Dissonance – “The Bud Dwyer Effect”

Το ντεμπούτο των Ion Dissonance το 2003 είναι απλό και αγνό βρωμόξυλο. Enough said.

 

Katatonia – “Evidence”

Το αξιοσημείωτο με τους Katatonia είναι ότι συνεχίζουν να βγάζουν τέλεια “κατατονικούς” δίσκους εδώ και 30 χρόνια. Και ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος να το ξαναθυμιθείς;Το “Evidence” απο το “Viva Emptiness“.

 

King Diamond – “The Puppet Master”

Ότι και να πούμε για αυτόν τον άνθρωπο είναι λίγο. Ποιός δε θα ήθελε ένα κονσεπτ δίσκο με ένα νεαρό ζευγάρι ένας μανιακός puppeteer τους μεταμορφώνει σε μαριονέτες;;Ο τέλειος χριστουγεννιάτικος δίσκος. Τι όχι; Όπως και να έχει είναι ο King Diamond στην καλύτερη κυκλοφορία του στα 00s.

https://www.youtube.com/watch?v=4BqeiRb3ahk

 

Korn – “Right Now”

Το Take A Look In The Mirror δεν είναι σε καμιά περίπτωση ο καλύτερος δίσκος των Korn αλλά τρία απο τα τραγούδια του παίζονται ακόμα ζωντανά. Αν θέλετε να χοροπηδήξετε και να ξεσκονίσετε τα φαρδιά παντελόνια σας, το Right Know είναι το κομμάτι.

 

Lamb Of God – “11th Hour”

Δεν υπάρχει ούτε ένα δευτερόλεπτο μέσα στο “11th Hour” που να μην σε κάνει να θέλεις να αρπάξεις ένα αυτοκίνητο και να το πετάξεις!! Ειδικά εκει γύρο στο 2:15. Ακούστε και θα καταλάβετε.

 

Linkin Park – “Numb”

00s χωρίς Linkin Park δεν είναι 00s. Όσο και αν μας πονάει το “Numb” καθιέρωσε το προσχέδιο για το πως πρέπει να είναι τα ραδιοφωνικά μέταλ κομμάτια. Όχι το ίδιο δεν είναι μέταλ αλλά δείτε λίγο τη δομή των κομματιών στις top metal λίστες του Spotify και θα καταλάβετε την επιρροή.

 

Machine Head – “Imperium”

Οι Machine Head πραγματικά διδάξανε μοντέρνο μέταλ εκείνη την περίοδο με το Through The Ashes Of Empires. Ο δίσκος που έκανε τη Roadrunner Records να ανανεώσει το συμβόλαιο τους. Αν είσαι γεννημένος μετά το 90, άκουγες μέταλ και δεν ουρλιάζεις τώρα “Release the fear of my pain” τότε είσαι σε λάθος σελίδα.

 

Morbid Angel – “Enshrined By Grace”

Όταν το τραγούδι σου μπαίνει στο soundtrack του The Texas Chainsaw Massacre  τότε μάλλον κάτι κάνεις καλά όσο αφορά τη βαρβαρότητα και το βρωμόξυλο!

 

Mushroomhead – “Sun Doesn’t Rise”

Ο μόνος λόγος που αυτή η μπάντα βρίσκεται εδώ είναι ότι το τραγούδι βρίσκεται στο soundtrack του Freddy vs. Jason soundtrack. Πέρασαν και δεν ακούμπησαν οι Mushroomhead αλλά αυτός το δίσκος ήταν οκ.’Επιπλέον ο Jens Kidman των Meshuggah ήταν guest στο δίσκο “The Dream Is Over.

 

Nevermore – “I Voyager”

Μπορεί το Enemies Of Reality να μην ήταν όσο βαρύ όσο τα προηγούμενα αλλά οποιοσδήποτε δεν είναι κουφός θα σου πει ότι δεν έχει σημασία. Το Enemies Of Reality είναι γεμάτο με ξυλίκι και το “I, Voyager” είναι ένα ζωντανό παράδειγμα.

 

The Number Twelve Looks Like You – “Jesus And Tori”

Αρκετά υποτιμημένη μπάντα απο εκείνη την εποχή, οι The Number Twelve Looks Like You συνδυάζανε mathcore μαζί με screamo και καθαρά φωνητικά. Δεν ξέρω πως το κάνανε αυτό. Ακούστε και πείτε μου.

 

Old Man’s Child – “Black Seeds On Virgin Soil”

Το προτζεκτ του Galder απο τους Dimmu Borgir. Οι φανς της μπάντας ξενέρωσαν που το προτζεκτ σταμάτησε το 2009 αλλά τουλάχιστον έχουνε το “Black Seeds On Virgin Soil” να παρηγορούν τον εαυτό τους!

 

Opeth – “Windowpane”

Μετά απο μια περίοδο βαρβατήλας οι Opeth χαλάρωσαν λίγο τα γκάζια. Με το Deliverance του 2002 να είναι ο τελευταίος τότε heavy δίσκος, το Damnation μας χάρησε το “Windowpane” που είναι πλέον κλασικό.

 

Soilwork – “Distortion Sleep”

Το “Distortion Sleep” προβάλει στο στυλ των Soιlwork για την περίοδο των 00s πάρα πολύ καλά! Είναι πιασάρικο και είναι τίγκα στις ριφάρες.

 

Sevendust – “Enemy”

Οι Sevendust μένουν πολλές φορές έξω απο συζητήσεις περι nu-metal και αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Κομμάτια σαν το “Enemy” όμως σε κάνουν να το ξεχνάς αυτό για λίγο. Χοροπηδηχτό και κολλητικό.

 

Static-X – “The Only”

Πολυ θα συμφωνήσουν ότι το “The Only” είναι το καλύτερο τραγούδι Korn δεν έγραψαν οι ίδιοι. Μπορεί όταν κάποιος λέει το όνομα Static-X o άλλος να απαντάει “Push it” αλλά οι γνώστες ξέρουν πολύ καλά ότι υπάρχουν και άλλα ωραία κομμάτια εκτός απο αυτό.

 

Strapping Young Lad – “Aftermath”

Ο δίσκος SYL του 2003 ήταν ο πρώτος που δεν γράφτηκε εξολοκλήρου απο τον Devin Townsend. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα κομμάτια σαν το Aftermath, με διάρκεια σχεδόν 7 λεπτά και με prog βρωμόξυλο να ξεχυλίζει απο κάθε τρύπα.

 

Trivium – “Ember To Inferno”

Πριν αγοράσουν το δικό τους υπόστεγο για αεροπλάνα οι Trivium ήταν ένα μάτσο έφηβοι που έπαιζαν thrash με καταβολές απο melodic death. To Ember To Inferno εκείνης της χρονιάς ακούγεται βαρύ και ασήκωτο ακόμα και σήμερα.

 

Type O Negative – “I Don’t Wanna Be Me”

Το “I Don’t Wanna Be Me” είναι μια punk οργισμένη κατολίσθηση που καθρεφτίζει την διαπίστωση του Peter Steele ότι σιχάθηκε τη ζωή. Η συμμετοχή του Dan Fogler στο βίντεο λίγο φωτίζει τα πράματα!


Avatar photo

Mόνο Άρθρα Τα νέα της Βερόνικας ΑΙ

Black Sabbath: Η Συναυλία που Μας Κοροϊδεύει κατάμουτρα με τις Τιμές των Εισιτηρίων

3 λεπτά ανάγνωσης.Λοιπόν, ας μιλήσουμε ξεκάθαρα. Οι Black Sabbath ανακοίνωσαν την τελευταία τους συναυλία στις 5 Ιουλίου 2025 στο Villa Park του Μπέρμιγχαμ, με την αυθεντική σύνθεση: Ozzy Osbourne, Tony Iommi, Geezer Butler και Bill Ward. Μια ιστορική στιγμή, δεν αντιλέγω. Αλλά όταν είδα τις τιμές των εισιτηρίων, μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Πώς […]

Περισσότερα
Mόνο Άρθρα

2025: Η Χρονιά που θα μου Σπάσει τα Νεύρα ή Θα μου Ανατρέψει τις Προσδοκίες;

3 λεπτά ανάγνωσης.Ξέρετε τι; Κάθομαι και κοιτάω τη λίστα με τις κυκλοφορίες του 2025 και δεν μπορώ να αποφασίσω αν πρέπει να γελάσω ή να βάλω τα κλάματα. Από πότε έγινε η metal τόσο… γυαλισμένη; Κάτι Lacuna Coil, κάτι Avantasia – μην παρεξηγηθούμε, καλά είναι αυτά για τα πιτσιρίκια, αλλά εμένα φέρτε μου Motörhead και […]

Περισσότερα
Mόνο Άρθρα

Το καλύτερο τραγούδι απο κάθε δίσκο των Iron Maiden

8 λεπτά ανάγνωσης.Ξέρω ξέρω, δε γίνεται να διαλέξεις το καλύτερο κομμάτι απο κάθε δίσκο των Iron Maiden, σωστά; Με ποιά κριτήρια; Τι σημαίνει το “καλύτερο” και ποιός το ορίζει; Ας πούμε σας λέω απο τώρα ότι πχ. το Master Of Puppets απο το Master of Puppets των Leftallika το βαριέμαι απίστευτα. Γιατί να μην είναι […]

Περισσότερα