5 λεπτά ανάγνωσης.
😎😱Στη συνέχεια της περιπέτειας μας να εντοπίσουμε τους εχθρούς του μέταλ μας, δε γίνεται να μην πέσουμε πάνω σε αυτούς που όπως εμείς οι βλαμμένοι χατζημεταλλάδες κολλήσαμε τη φράση Heavy Metal στους Judas Priest, οι βλαμμένοι νιουμεταλλάδες κάνανε το ίδιο με τη φράση Nu-Metal. O λόγος φυσικά για τον πρώτο δίσκο των Korn.
🏖Όπως κάθε καινούρια καινοτόμος μπάντα, έτσι και στην περίπτωση των Korn έπεσε brainstorm και μηδέν τεμπελιά. Ταβερνάκι κοντά στη θάλασσα, καλοκαίρι του 1993, κυματάκι πλατς πλουτς , το τραπέζι να μοσχοβολάει θαλασσινά και τσίπουρο, και οι Munky, Fieldy και Head συζητάνε για το πως θα γίνουν πρωτοποριακοί:
Μ: Λοιπόν μλκες τις προάλλες που λέτε βγαίνω ραντεβού με μία τύπισσα και εκεί που με ρωτάει αν παίζω κιθάρα της λέω ναι, και μετά με ρωτάει πόσες χορδές έχει η κιθάρα μου και σκάλωσα;
F: Και τι της είπες;
Μ: Τι να της πω ρε μλκα, ότι έχει 6 της είπα. Και φυσικά με μπουκέτωσε στο στομάχι, πήρε τα πράματα της και έφυγε. Πάλι με ζουμερεςκυριεςκοντασου τελεία τζιάρ την έβγαλα. Και ακόμα δεν κατάλαβα το γιατί.
Η: Μάγκες το βρήκα γιατί. Γιατί όλα τα κομενάκια τα παίρνει ο Steve Vai με τους Whitesnake.
F: Σιγά το μορφωνιό!
Η: Δεν έχεις άδικο αλλά παρατήρησα σε μια πρόσφατη κυκλοφορία τους το 1989, ότι ο Vai χρησιμοποίησε κιθάρα με 7 χορδές αντί για 6.
Μ: Ναι αλλά αυτός είναι εξωγήινος. Εμείς 6 καλά καλά δεν μπορούμε να παίξουμε.
Η: Δεν έχει σημασία. 2-3 νότες θα παίζουμε μόνο στην παχιά χορδή για να είναι μέτσολ, ο Fieldy θα βρει και αυτός ένα μπάσο με 5 χορδές αντι για 4, θα χώσουμε μέσα τίποτε ραπς με ψυχολογικά και μερικές πίπιζες και σωθήκαμε μάγκες.
📀Έτσι και έγινε. 11 Οκτωβρίου 1994, κυκλοφορεί το ομώνυμο ντεμπούτο των αμερικανών Korn μέσω των Immortal Records και Epic Records, με 65 λεπτά απο μία μίξη Pantera, Rage Against the Machine, Faith No More, Helmet, Anthrax και Cypress Hill. Α, και πολύ….μα πολύ μπάσο.
🌽Καλαμπόκι φακτ #1: Το μπάσο του Fieldy είναι διπλογραμμένο ώστε να έχει πιο πολύ παρουσία και όγκο στην μίξη. Αν ο Lars γέννησε το “Θέλω και εγώ μπότα Lars” ο Fieldy γέννησε το αντίστοιχο για μπάσο.
💲💲Ο δίσκος πούλησε 2 μύρια παγκοσμίως μέχρι και το 2003, έγινε 2 φορές πλατινένιος στις Η.Π.Α., και παρόλο που ο άργησε να “πάρει μπρος” οι Korn καρφώσανε τη σημαία τους σε μια εποχή που η δημοτικότητα έκανε την παλιά φρουρά των 80s συγκροτημάτων να πάρει μερικές αμφιλεγόμενες μουσικές αποφάσεις, που σε άλλους βγήκαν και σε άλλους όχι. Δεν είναι τυχαίο ότι στα 90s το οχυρό το κρατούσαν μπάντες σαν τους Pantera και Sepultura όπου το κοινό στοιχείο, που δανείστηκαν και οι Korn, είναι αυτη η μέσης ταχύτητας γκρούβα, μαζί με ραπιές και ξύλο με την τεράστια σπάτουλα που ανακατέβει η γιαγιά μου τη μαρμελάδα. Εν ολίγης παιδιά μου καλώς ή κακώς το nu-metal ήταν της μοδός.
🙃🤡Φυσικά για ακόμα μια φορά στην ιστορία δίσκων που άφησαν…ιστορία, στο ξεκίνημα οι κριτικές ήταν του στυλ “Μα τι φολσιές είναι αυτές;” και “Που πήγες το μέτσολ μας;” καθώς και “Ρε μλκς με χώρισε η Μαιρούλα και πήγε με τον τύπο με τη μπαντάνα και τα ράστα μαλλιά”. Στη συνέχεια βέβαια η πλάκα γύρισε και τα σχόλια μετατραπήκαν σε “Πω ρε μλκες τι ζήσαμε πάλι; Ο καλύτερος δίσκος της χιλιετίας.” και “Γύρνα πίσω Μαιρούλα έχω το Korn σε βινύλιο”!
🎼Στην παραγωγή είχαμε τον παλιό γνώριμο Ross Robinson μόνο που αντίθετα με την περίπτωση των Slipknot και των Limp Bizkit, εδώ ο μαν δεν ήταν ακόμα φίρμα. Παρόλα αυτά οι πρωτοποριακές ιδέες του και το γεγονός ότι έσπαγε μπάλες επίτηδες λέγοντας πράματα όπως “Θα έρθει η μέρα που στην Ελλάδα θα έρχονται οι Sabaton και όχι οι Manowar” και “Head το ξέρεις ότι ο Χριστός και ο Αι Βασίλης δεν υπάρχουν, ε;”, ανεβάζαν τις εντάσεις στο στούντιο και σε συνδυασμό με τα παιδικά τράυματα των Korn, αποτύπωσε στην ιστορία για πάντα εκείνο το ξύλο που παίζεις στους δρόμους όταν ο μλκας του χωριού σου κλέβει τη μπάλα και εσύ αποφασίζεις ότι είναι καλή ιδέα να του κλωτσήσεις το κεφάλι με ξερόμυτο.
🌽🌽Καλαμπόκι φακτ #2: Κατα τη διάρκεια τη ηχογράφησης του Daddy, σε κάποια σημεία που ο Jonathan Davis οδείρεται μόνος του μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, ο Robinson τον ηχογραφούσε χωρίς ο Davis να το γνωρίζει. Τα ηχογραφήματα αυτά μπήκαν στο κομμάτι το οποίο και βασίζεται στην κακοποίηση που υπέστει ο Davis απο τον πατέρα του όταν ήταν παιδί. 😢
↗Ένας απο τους λόγους που η καριέρα των Korn πήρε γρήγορα την ανιούσα με το συγκεκριμένο δίσκο, είναι το γεγονός ότι ξεσκίστηκαν στις περιοδείες και ΟΧΙ δεν ήταν σαπορτ στους Sabaton(που δεν υπήρχαν τότε οκ οκ) αλλά στους Megadeth(περιόδου Youthanasia) και τους Sick of it All. Το γλυκό έδεσε τη δεύτερη μέρα του Donighton Park Festival στο 1996 όπου οι Korn ήταν headliners, σε ένα bill που περιλάμβανε ονόματα όπως Kiss, Ozzy Osbourne, Sepultura, Type O Negative και Fear Factory. Μάλλον κάτι κάνανε καλά, ε;;
🌽🌽🌽Καλαμπόκι φακτ #3: Στο τέλος του Daddy υπάρχει ένα 5 λεπτο κομμάτι με το όνομα Michael & Geri. Ο διάλογος που ακούγεται μεταξύ αυτών των δύο είναι μια διαφωνία ως προς τι ανταλλακτικά να βάλουνε σε ένα Dodge Dart. O Robinson το ανακάλυψε γραμμένο σε μια παλιά κασέτα απο προηγούμενες ηχογραφήσεις των Korn και είπε “Πρέπει να σταματήσετε να μου κρύβετε κασέτες” και το πρόσθεσε έτσι για την αλητεία.
😁😋😍Τρεις δεκαετίες μετά την κυκλοφορία του, το Korn παραμένει ένας ιδιαίτερα πρωτοποριακός δίσκος, αδιαμφισβήτητα θαραλλέος, και παρόλο που ακούγοντας τον θα αναφωνήσεις “Ωχ αυτό θυμίζει λίγο Pantera , αυτό λίγο Sepultura και ωχ εδώ γκρανζίζει σαν Alice in Chains”, παραμένει στο σύνολο του μοναδικός. Μπορεί δίσκοι σαν το Master of Puppets να βάλαν ατράνταχτα θεμέλια στο μέταλ μας, αλλά είναι αυτό το άτιμο το φολς μέτσολ που τη δύσκολη στιγμή κράτησε το μέταλ μας στο mainstream ώστε όταν σκάει ο πιτσιρικάς σήμερα και λέει “Korn οι μπαμπάδες σας”, σου χαρίζει, αν μη τι άλλο, μια ευκαιρία να μη φας άκυρο λέγοντας “Ναι αλλά ρε μπασμένο άκου λίγο Morbid Angel να φυτρώσουν @@δια ανάμεσα στα πόδια σου και μετά το συζητάμε για μπαμπάδες”.
“Are you ready?”
– Korn, 1994
