4 λεπτά ανάγνωσης.
🤘☠”Πιο μέταλ απο το μέταλ σας” κατηγορία χωρίς Prodigy γίνεται; Δε γίνεται. Είχα την ευτυχία να δω Prodigy το 2012 στη Μαλακάσα στα πλαίσια του Rockwave Festival, όσο ακόμα ο Keith Flint ήταν μαζί μας. Περιττό να πω ότι όταν ξεκίνησε το Invaders Must Die άνοιξα 8 μόσπιτς μόνος μου. Τρου στόρυ. Α, επίσης ρίξανε καπνογόνα χωρίς να προσβληθούν εθνικότητες και γεννητικά όργανα και η ποσότητα μαϊντανού που καπνίστηκε εκείνο το βράδυ πρέπει να ήταν το βάρος μου επι 16. Λίγο λιγότερο απο τα κιλά βρώμικου που έφαγα μετά για να επανέλθω!
Διαβάστε επίσης: Dead Kennedys – Plastic Surgery Disasters ή πως χώνεις ανελέητα like a boss.
😁Σήμερα όμως δεν κάνουμε το Invaders Must Die αλλά μια επιλογή που, είδα σε αρκετά σχόλια στη σελίδα μας στο facebook, και ακούει στο όνομα The Fat of The Land. Αυτό με το καβούρι, ξέρετε.
🦀Το The Fat of The Land είναι ο τρίτος κατα σειρά δίσκος των Άγγλων Prodigy και κυκλοφόρησε 30 Ιουνίου 1997 απο την UK by XL Recordings. Μπλέκει rave, punk, hip-hop, κρασί, το αγόρι μου, μπούκοβο, σπόρους τσία και techno και έχει και εκείνο το βίντεο που μας έμαθε για πρώτη φορά πως είναι να σε τρολλάρουν με επικό πλοτ τουίστ, ενώ χορεύεις χορεύεις και ό, τι προβλήματα έχεις στην άκρη τ’ αφήνεις και στο τέλος σου αρέσει και θέλεις και άλλο. Γράψτε Smack my Bitch Up στο γιούτουμπ δεν περιγράφω άλλο. Ο δίσκος περιέχει 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας 56 λεπτών ενώ μέχρι το 2019 έχει καταφέρει να πουλήσει 10 εκατομμύρια αντίτυπα.
Άντε ορίστε για να μη λέτε: 😁😁
👋Σμακμαμπιτς φακτ #1: Το The Fat of The Land έσπασε το ρεκόρ των πιο γρήγορων πωλήσεων απο dance δίσκο με 317,000 πωλήσεις μόνο την πρώτη βδομάδα.
📀Ο δίσκος έφτασε στο #1 του Billboard και μπαστακώθηκε εκεί για περίπου μια βδομάδα. Παρέμεινε γενικά στο chart του Billboard για ακόμα 25 εβδομάδες ενώ έφτασε στο #1 και σε Αυστραλία και Καναδά. Παραμένει μέχρι και σήμερα το πιο μοσχοπουλημένο dance album ενώ το 1999 είχε μπει και στο ρεκόρ Guinness για αυτό το κατόρθωμα. Τέλος πήρε και Grammy – Best Alternative Music Album το 1998.
😤😤Προφανώς και δεν έλειψε το δράμα καθώς το MTV και κάποια ραδιόφωνα αποφάσισαν να απαγορέψουν την αναπαραγωγή του Smack my Bitch Up γιατί κάποιοι τρώγανε ακόμα φρουτόκρεμα και δεν κάνανε ποτέ update σε μπισκοτόκρεμα που είναι πιο μέταλ.
🎼🎤H παραγωγή έγινε εξολοκλήρου απο τον Liam Howlett o οποίος εκείνη την περίοδο άκουγε μάλλον φουλ Rob Zombie, Ministry και γενικά ινταστρίλες που έκαναν το δίσκο πιο edgy και παίχτε πανκ απο του συνήθεις dance και ηλεκτρονικούς δίσκους.
🦀To εξώφυλλο ήταν έμπνευση του Alex Jenkins που ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής της XL Recordings και σκέφτηκε “Ποιό είναι ένα απο τα πιο μέταλ ζώα στον γαλαξία; Το καβούρι! Και τι πιο μέταλ απο τα χρώματα μαύρο, κόκκινο και κίτρινο; Ένα καβούρι μαύρο, κόκκινο και κίτρινο!!”. Πιο ταιριαστό εξώφυλλο νομίζω δεν παίζει μάγκες!
👋👋Σμακμαμπιτς φακτ #2: Το Smack My Bitch Up ψηφίστηκε το 3ο καλύτερο dance κομμάτι όλων τον εποχώνε το 2013.
📖Στόρυ τάιμ: Κάθε τάξη έχει τον μεταλλά, τον εντεχνοπαπάρα, το κλαρινογαμπρό, το φυτό, την ωραία, τον αθληταρά και τον έναν τύπο που ακούει μόνο Prodigy και κυριολεκτικά τίποτε άλλο. Ο φίλος μου ο Γιώργος ήταν αυτός ο τύπος. Έβγαζε μονίμως τη γλώσσα έξω, έβαφε τα μαλλιά του κίτρινα και μοίραζε αντιγραμμένες κασέτες Prodigy και την ώρα που στην έδινε στο χέρι σε έκανε να νιώθεις σκουπίδι που δεν κλαις και εσύ όταν παίζει Firestarter. Ο Γιώργος που λέτε είχε μία απέχθεια για το μέταλ αλλά για κάποιο λόγο είχε σε original κασέτες τα Diabolus in Musica και το Best of The Beast των Iron Maiden, γεγονός που καταχράσθηκα αναίσχυντα και χωρίς ντροπή.
👋👋👋Σμακμαμπιτς φακτ #3: Το τραγούδι Mindfields βρίσκεται στο soundtrack του Matrix σε μια μίξη με αρκετά περισσότερα industrial στοιχεία για να ταριάξει καλύτερα στα πίου πίου του Νίο αλλά και στη σκηνή που η Τρίνιτι του ψηθιρίζει στο αυτί τι θα του κάνει το βράδυ στο σπίτι. Και κάπως έτσι χαραμίσαμε την τριλογία για το ASMR της Τρίνιτι και το πουλί του Νίο που σηκώθηκε!! 🐦
✨🦄Η διαχρονικότητα του The Fat of The Land δεν βρίσκεται μόνο στο γεγονός ότι τα τραγούδια γ@μ@νε. Ο δίσκος έχει σήμερα ιστορική αξία γιατί κυκλοφόρησε σε μια περίοδο που η έννοια του underground είχε ακόμα κάποια αξία. 28 ολόκληρα χρόνια μετά σε μια εποχή που όλα πρέπει να είναι στην εντέλεια και να τρέχουμε όλοι με διαστημικές ταχύτητες σαν τους Βέγγους (θα δανειστώ ατάκα απο τον Agent Coulson) χρειαζόμστε στη ζωή μας λίγο old school και λίγο σαπίλα!
🤔Τσίπουρο δεν τραβάει σήμερα. Τι θα λέγατε για λίγο μαϊντανό στα κεφτεδάκια σας; 😏😏
