4 λεπτά ανάγνωσης.
🚄Σήμερα παίρνουμε ξανά μετρό Θεσσαλονίκης και επιστρέφουμε στο Birmingham και τους Black Sabbath οι οποίοι ρωτήθηκαν “Πόσες στόνερ μπάντες πιστεύετε θα ξεφυτρώσουν με την κυκλοφορία του Master of Reality;” και η απάντηση ήταν “Ναι!”.
Διαβάστε επίσης: Τι μαγαζί ανοίγει ο κάθε μεταλλάς ανάλογα με το είδος μέταλ που γουστάρει;
📀Κυκλοφορεί 6 Αυγούστου 1971, στην κονσόλα έχουμε για ακόμα μια φορά το Rodger Bain, οι Toni Iommi και Geezer Butler σκέφτονται να κουρδίσουν τα όργανα τους πιο χαμηλά γιατί μπάσες νότες = μέτσολ και εδώ στην Ελλάδα είπαμε “Καλό αλλά θέλει κλαρίνα, γκάιντα και ζουρνά και μερικά σουβλάκια στη σχάρα να ψήνονται και θα γ@μήσει”.
🚀🚀Ο δίσκος έφτασε στο #8 στις Η.Π.Α., όπου έγινε διπλά πλατινένιος, και στο #5 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι πωλήσεις του δίσκου μέχρι και σήμερα πλησιάζουν τα 5 εκατομμύρια και επιπλέον το Master of Reality έχει ξαναεπισκεφτεί τα charts το 2021 στην Αγγλία φτάνοντας το #1 στο UK Rock & Metal Albums Chart.
🐉Μαστεροφάκτ #1: Το βηχαλάκι που ακούμε στο Sweat Leaf είναι ο Iommi που έβηξε επειδή ο Ozzy του έδωσε να ρουφήξει ένα μπουρί 4 δάχτυλα. Δεν είναι επιβεβαιωμένο οτι το κάνανε επίτηδες αλλά το κρατήσανε, το λουπάρανε και έμεινε.
🤯🤯Για όσους δε γνωρίζετε ο Tony Iommi είχε ένα ατύχημα στο εργαστάσιο και έχασε τις φάλλαγες του μέσου και του παράμεσου του δεξιού του χεριού. Σε αυτό το δίσκο σκέφτηκε να κουρδίσει σε πιο χαμηλές νότες την κιθάρα του για πιο βαρύ ήχο. Αυτό όμως είχε και το επιπλέον πλεονέκτημα ότι οι χορδές δε θα είναι τόσο τέντα και θα μπορεί να τις πατάει με μεγαλύτερη ευκολία ενώ θα ακούγονται σαν να σέρνονται. Ο Geezer το είδε και είπε “Απο μένα είναι ναι” και έτσι εγένετο ο πιο πολυχρησιμοποιημένος ήχος στο γαλαξία.
Διαβάστε επίσης: O Φωτεινός Ιππότης της Δικαιοσύνης Επ 5: Black Sabbath – Forbidden
🐉🐉Μαστεροφάκτ #2: Ο πολυτάλαντος Iommi δεν είναι καλός μόνο με τους βρώμικους ήχους. Στο “Solitude” ο Τόνης έπαιξε φλάουτο και πιάνο ενώ έχει προσθέσει και κλασική κιθάρα γιατι απλά μπορεί. Οπότε ήρθε η ώρα να ξεσκονίσεις την παλιά Yamaha σου και να μελετήσεις λίγο!
⏰Σε αντίθεση με τους προηγούμενους δίσκους που έγιναν στην τσίτα και στο πόδι, στο Master of Reality οι Black Sabbath είχανε παραπάνω χρόνο και τον εκμεταλευτήκανε δεόντως για να πειραματιστούν και να δουλέψουν περισσότερο πάνω στους ήχους τους. Εξού και η κλασική κιθάρα, τα επιπλέον κανάλια τυμπάνων και το διπλογραμμένο μπάσο. Σε περίπτωση που σας πει κάποιος για τους “πρωτοπόρους” Korn βάλτε του αυτό το δίσκο.
😥😥Το “Into the Void” παραλίγο να πάρει πούλο. Γιατί; Γιατί κατα τα λεγόμενα της μπάντας το κομμάτι παρα ήταν δύσκολο να παιχτεί όπως πρέπει. Ο Bill Ward εκτόξευε μπακέτες προς πάσα κατεύθυνση απο τα νεύρα του και ο Iommi γελούσε με τον Ozzy που προσπαθούσε να πει το “Rocket engines burning fuel so fast” στην ταχύτητα που έπρεπε.
🐉🐉🐉Μαστεροφάκτ #3: Ο Ozzy στην αυτοβιογραφία του αναφέρει ότι θυμάται πολύ λίγα απο τις ηχογραφήσεις του δίσκου (προφανώς είχε σνιφάει πολύ UHU) αλλά θυμόταν όμως πόσο γ@μούσε το Children of The Grave. Το ίδιο είχε πει και ο Bill Ward αναφερόμενος επιπλέον και στην περιοδεία του Master of Reality χαρακτηρίζοντας τη ως μια μίξη απο μέτσολ και βαρύ και ασήκωτο νταλκά.
😵Πιτάνα όλα γίνανε στις πρώτες εκτυπώσεις των δίσκων με τους Αμερικανούς διανομείς να γράφουν Masters και όχι Master of Reality και να αποφασίζουν μόνοι τους να βάλουν υπότιτλους στα τραγούδια. Με αυτήν την αψυχολόγητη πατέντα ο δίσκος φαινόταν ότι έχει 11 κομμάτια αντι για 8. Επίσης οι διαφορές στα χρώματα των γραμμάτων ανα τα εξώφυλλα ήταν ιδέα των Άγγλων διανομέων ενώ σε αυτά με τα μαύρα γράμματα υπήρχε μέσα και αφίσα της μπάντας δωράκι.😊
🦄🦄Όπως σχεδόν σε οτιδήποτε καλό δημιουργεί η ανθρωπότητα έτσι και εδώ υπήρχαν οι τυρέμπορες που σχολίασαν ότι ο δίσκος ήταν στην καλύτερη χλιαρός και ανιερός. Μισό λίγο να ρωτήσω κάτι ντουμάδες, στονεράδες και σλατζάδες φίλους μου ποια γιγαντοαφίσα έχουν στο δωμάτιο τους, μερικούς άλλους φολσάδες που ξεκουρδίζουν τις κιθάρες τους για να ακούγονται ντεμεκ χέβι ας φακ τι έχουν ακούσει άπειρες φορές και ντρέπονται να το παραδεχτούν και φυσικά μερικά μύρια κόσμου που αν έπρεπε να χρησιμοποιήσουν τη λέξη heavy σε έναν δίσκο αυτός θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το Master of Reality.
